The Wet
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
10 Januari 2009 | Australië, Darwin
Als je van Broome naar Darwin vliegt, krijg je vanuit de lucht al een idee wat The Wet werkelijk betekent. De rode aarde onder je krijgt eerst meer relief, en wordt dan geleidelijk aan groener, met meanderende kreekjes, dan rivieren, en tenslotte een wetlands gebied met de tekening van hosta bladeren. De strakblauwe lucht krijgt eerst plukjes witte wolken, dan een wolkenlandschap, en ik daal naar Darwin af in een flinke turbulentie met grijze wolken boven en onder me. Op het vliegveld tref ik zoon Kees ... hee, jij ook hier ? Een roerend weerzien tussen blond en bleek en grijs en bruin. Nieuwsgierigheid en ervaring. Energiek en bedaard. En beiden met het gevoel om een geweldige maand te gaan beleven. Landen in the Cavenagh is een goede verbeelding van wat ons bindt. Een erg modern doorgangshotel met komende en gaande mensen. Een prima airconditioning kamer en een prettig eet-, drink- en hangterras om een zwembad heen, dat steeds van kleur verandert.
Zo'n eerste avond kan niet anders gevuld worden dan met bier en met bijpraten. De sfeer van Jeroen Zijlstra in Den Oever wordt in Darwin moeiteloos overtroffen, met af en toe een walm cannabis door de zwoele tropenavond. Darwin is een vreemde stad. Eerst verwoest door de Japanners, toen door orkaan Tracy, en twee weken geleden nog bezocht door haar kleine broertje cyclone Billy. En verder weg van enige andere stad die ik ken. Het is ook nog eens off season. Het natte seizoen maakt hier dat men teruggeworpen wordt op zichzelf. En dat geeft de stad, die zich juist op het toerisme richt, iets troosteloos. In ons hotel ankeren busjes waarin toeristen worden aangevoerd en afgevoerd die uit het binnenland komen, of er naar toe gaan. Kees en ik moeten nog 2 nachtjes wachten. Eerst lekker bijslapen, en dan blijkt de volgende dag dat er toch nog voldoende is om je goed te vermaken. De botanic gardens zijn prachtig. Dat past prachtig bij het weer, dat warm en erg vochtig is. Bijpraten over onze familie, en over de wereld, doen wij al kuierend door het museum, en tijdens het voederuurtje van gigantische vissen in de baai van Darwin. Verder moet er natuurlijk ook weer het een en ander geregeld worden: de Adventure Tours reconfirmeren, en onze camper afspraak veranderen in verband met onze aankomsttijd in Adelaide over 2 weken. Zojuist nieuwe schoenen gekocht en proviand voor onderweg ingeslagen, en in het plaatselijke havengebouw het voederen van de box gelly fish bekeken met levende visjes: weet je meteen waarom het wordt afgeraden om tussen november en april hier in zee te zwemmen. Dan gaan we straks toch lekker in ons hotelzwembad spetteren .......
Ondertussen is het bijna een week later, en hebben we twee keer een driedaagse tocht door The Wet gemaakt. Op een truck met 14 personen door Litchfield en Kakadu NP tijdens de natte tijd is een wereldervaring. Behalve de goed berijdbare hoofdtracks van asfalt, bekijken we van dag tot dag welke plekken verder bereikbaar waren. We zijn op prachtige natuurcampings geweest, met namen als Wilderness Lodge, of Juno's Horse farm. Canvas tenten voor 2-3 personen, in een kring om de centrale keukentent heen. Samen koken, snurken en Bundaberg rum drinken. Overdag rijden en lopen, of naar rotsschilderingen kijken, of onder watervallen plonsen, en natuurlijk veel naar beesten en vogels kijken. Kees geniet van de natuur ( zowel de vogels, als de snakes, als allerlei om hem heen fladderende vogeltjes uit de groep). Mijn rol is meer die van de leuke grijze oom, die overdag volop meegeniet, en s' avonds precies op tijd afhaakt voor een moment van reflectie, of soms het gevoel heb, dat ik gewoon moet bij slapen. Met een tweede groep van 21 personen ( vooral jeugd ) zijn we in een bus met aanhanger langzaam zuidwaarts gereden, en heel geleidelijk staan de bomen minder dicht op elkaar, en worden lager. Halverwege Darwin en Alice Springs wordt het ook echt droger, de grond wordt rood, en de stops langs de Stuart Highway krijgen echt de sfeer van de Outback: droge hete lucht bij een benzine station: hangende aboriginals met een blikje VB in de hand, en van pleisterplaats naar pleisterplaats is er telefoonbereik, en wat infrastructuur. Daartussen door tientallen kilometers achtereeen een kaarsrechte weg, met aan weerszijden een savanne landschap en af en toe een rotsgebied of een andere reden om even te stoppen. Ik betrap me er op dat ik steeds een nieuwe omgeving probeer te vergelijken met waar ik eerder was, of waar het aan doet denken, en de overgang van The Wet naar het Red Centre lijkt het meest op de sfeer van de film Paris Texas van Wenders ... maar over het Red Centre gaat het pas de volgende keer, dus blijf dit weblog checken !
Zo'n eerste avond kan niet anders gevuld worden dan met bier en met bijpraten. De sfeer van Jeroen Zijlstra in Den Oever wordt in Darwin moeiteloos overtroffen, met af en toe een walm cannabis door de zwoele tropenavond. Darwin is een vreemde stad. Eerst verwoest door de Japanners, toen door orkaan Tracy, en twee weken geleden nog bezocht door haar kleine broertje cyclone Billy. En verder weg van enige andere stad die ik ken. Het is ook nog eens off season. Het natte seizoen maakt hier dat men teruggeworpen wordt op zichzelf. En dat geeft de stad, die zich juist op het toerisme richt, iets troosteloos. In ons hotel ankeren busjes waarin toeristen worden aangevoerd en afgevoerd die uit het binnenland komen, of er naar toe gaan. Kees en ik moeten nog 2 nachtjes wachten. Eerst lekker bijslapen, en dan blijkt de volgende dag dat er toch nog voldoende is om je goed te vermaken. De botanic gardens zijn prachtig. Dat past prachtig bij het weer, dat warm en erg vochtig is. Bijpraten over onze familie, en over de wereld, doen wij al kuierend door het museum, en tijdens het voederuurtje van gigantische vissen in de baai van Darwin. Verder moet er natuurlijk ook weer het een en ander geregeld worden: de Adventure Tours reconfirmeren, en onze camper afspraak veranderen in verband met onze aankomsttijd in Adelaide over 2 weken. Zojuist nieuwe schoenen gekocht en proviand voor onderweg ingeslagen, en in het plaatselijke havengebouw het voederen van de box gelly fish bekeken met levende visjes: weet je meteen waarom het wordt afgeraden om tussen november en april hier in zee te zwemmen. Dan gaan we straks toch lekker in ons hotelzwembad spetteren .......
Ondertussen is het bijna een week later, en hebben we twee keer een driedaagse tocht door The Wet gemaakt. Op een truck met 14 personen door Litchfield en Kakadu NP tijdens de natte tijd is een wereldervaring. Behalve de goed berijdbare hoofdtracks van asfalt, bekijken we van dag tot dag welke plekken verder bereikbaar waren. We zijn op prachtige natuurcampings geweest, met namen als Wilderness Lodge, of Juno's Horse farm. Canvas tenten voor 2-3 personen, in een kring om de centrale keukentent heen. Samen koken, snurken en Bundaberg rum drinken. Overdag rijden en lopen, of naar rotsschilderingen kijken, of onder watervallen plonsen, en natuurlijk veel naar beesten en vogels kijken. Kees geniet van de natuur ( zowel de vogels, als de snakes, als allerlei om hem heen fladderende vogeltjes uit de groep). Mijn rol is meer die van de leuke grijze oom, die overdag volop meegeniet, en s' avonds precies op tijd afhaakt voor een moment van reflectie, of soms het gevoel heb, dat ik gewoon moet bij slapen. Met een tweede groep van 21 personen ( vooral jeugd ) zijn we in een bus met aanhanger langzaam zuidwaarts gereden, en heel geleidelijk staan de bomen minder dicht op elkaar, en worden lager. Halverwege Darwin en Alice Springs wordt het ook echt droger, de grond wordt rood, en de stops langs de Stuart Highway krijgen echt de sfeer van de Outback: droge hete lucht bij een benzine station: hangende aboriginals met een blikje VB in de hand, en van pleisterplaats naar pleisterplaats is er telefoonbereik, en wat infrastructuur. Daartussen door tientallen kilometers achtereeen een kaarsrechte weg, met aan weerszijden een savanne landschap en af en toe een rotsgebied of een andere reden om even te stoppen. Ik betrap me er op dat ik steeds een nieuwe omgeving probeer te vergelijken met waar ik eerder was, of waar het aan doet denken, en de overgang van The Wet naar het Red Centre lijkt het meest op de sfeer van de film Paris Texas van Wenders ... maar over het Red Centre gaat het pas de volgende keer, dus blijf dit weblog checken !
-
10 Januari 2009 - 05:37
Kees Van Der Veer:
sowieso eerste! Buut Paul! Zwemmen? Wie het laatst in het zwembad is haalt het bier. -
10 Januari 2009 - 12:15
Toon:
NEEEEEE!!! Zie ik nou weer een arm door een foto? Vraag mensen eens een foto van jullie te maken, of zijn er geen mensen?
Ziet er erg gezellig uit! Dat bordje noodles overigens ook... -
11 Januari 2009 - 11:40
Wannes:
Yo joh! ik mag ook nooit van zulke fotos van je nemen :P Kees is wel een beetje wit :P
x -
11 Januari 2009 - 11:52
Wannes:
En trek is een ander shirt aan dan dat Man bijt hond shirt! -
11 Januari 2009 - 11:54
Mariëlle:
Heel veel plezier met z'n tweeen en voorzichtig met de krokodillen.
Ziet er goed uit mannen -
11 Januari 2009 - 14:43
Bregje:
Met een kouwe kop van een wandeling langs het vevroren Ijsselmeer een dikke zoen voor die leuke vader en zoon in die warme wetlands. Gauw bruin worden kees! En een mooie reis gewenst samen. Al gehoord dat Stebohal onbruikbaar is door brand? Kan je daar niet boeien natuurlijk,
Nou, doei! -
12 Januari 2009 - 21:37
Daniele:
lekker gegeten? bami op die laatste foto.jij lijkt gelukkig te zijn....bisou danièle
-
12 Januari 2009 - 21:49
Maartje:
wat een gezelligheid! -
14 Januari 2009 - 00:23
Wannes:
He paulio!
Bedankt voor je kaartje! ik ga hem morgen ochtend lezen!
Verder gaat alles super goed met storm ( voor de onwetende onder ons: storm.ahk.nl ) voorbereidingen gaan goed, veel werk, maar erg tof allemaal en het lukt ook nog allemaal!
Dikke zoen, Wannes -
17 Januari 2009 - 08:29
Adrine:
Groet vanuit Lansingerland en speciale groeten van die Finnen.
Godalle....... wat zien jullie toch veel moois,dat heeft Darwin toch wel goed gedaan door dat continent te ontwerpen .Of hoe zit dat ook alweer
was het toch iemand anders die daar de hand in had.Adrine X -
17 Januari 2009 - 21:31
Mathea:
herken ik daar mijn getalenteerde middelste zoon halverwege die waterval? Blijft een aantrekkingskracht hebben, blijkbaar, om van rotsen af te springen. Wat een geluk dat je vader er is om er een actiefoto van te maken. En, for the record, ik heb het niet moeilijk! Ik vind er nix an. Das een heel verschil. -
17 Januari 2009 - 23:35
Wannes:
@ waterval. Dat wordt zowiso een plat op de buikertje! -
18 Januari 2009 - 16:48
Toon:
Hey Paul. Die Croc is best dichtbij!
Ben benieuwd naar het volgende stuk met plaatjes.
Veel plezier! -
20 Januari 2009 - 21:16
Martijn:
Beste Paul,
Erg onder de indruk van je schrijverstalent en je analyse van de wereld. Naar aanleiding van je Jaarverslagen had ik dat ook al opgemerkt. Je zit naar mijn berekening nu ongeveer op de helft van je trip, en het lijkt je prima te bevallen. Behalve dat we jou natuurlijk allemaal enorm missen, gaat het hier verder prima in Almere.
Ik blijf je volgen met je berichten, maar ik ben erg laks in terugschrijven.
Groetjes en prettige vakantie,
Martijn. -
22 Januari 2009 - 09:34
Marieke:
Ha die Kees en Paul,
Paul, ik heb het je al een keer gezegd, maar ik lees echt met veel plezier je stukjes! (Overigens heb je me met je eerdere stukje over de deugd lang aan het denken weten te zetten..;)) In al die vrije tijd die me op dit moment gegund wordt, kon ik het toch niet laten (nieuwsgierig als ik ben) om toch naar de film Australia te gaan. Inderdaad een lange zit! (Vooral als je op een gegeven moment denkt dat de film is afgelopen, maar hij nog zo'n drie kwartier duurt..) Naar mijn mening is het inderdaad geen koren, maar ook zeker geen kaf! Het grappige is dat al die boeken die ik nu lees en die film vaak betrekking hebben op wat jij schrijft. Zo deed het personage Creamy mij gister weer denken aan jouw stukje over DE Australiër. Kortom, je houdt me goed bezig! ;)
Als ik de foto's zo bekijk is het voor Kees daar een pretpaleis en heeft hij géén last van hoogtevrees. Hoe oud is die rock art trouwens (van de foto)?
Blijf genieten van het land en jullie tijd samen en blijf ons op de hoogte houden!
Liefs, Marieke..
Ps: Ik ben het overigens met Toon eens dat er wel wat meer foto's van jullie twee samen gemaakt zouden kunnen worden! ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
