Wild, wet & windy
Door: paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
06 April 2014 | Faroe eilanden, Faroe Islands
Met een tas vol thermo ondergoed, dikke wollen sokken, waterdichte windjacks en goed geprofileerde wandelschoenen dalen we door de wolken op het vliegveld van Faroer. Met zoon Kees drie dagen in gevecht met de klimaatgoden. De zon schijnt, het is prikkelend lenteweer, en ik ben onderweg door een blonde lokale jongedame met de naam Lente al wegwijs gemaakt over van alles en over van nog wat. Waarom ik in hemelsnaam naar Gjogv ga..... daar wonen hooguit 200 mensen in 50 houten huisjes, en daar is echt niets te doen. Kees en ik zijn met een delegatie van de plaatselijke vakbond de enige gasten in het guesthouse. Het is een geweldige aankomst. Een laat avondzonnetje geeft de kloof van Gjogv een mysterieus licht. Glashelder water met wiebelend kelb. Mompelende meeuwenpaartjes in de rotsnissen. En ik pimpel wodka met jus tot het donker is, en het tijd wordt om te gaan slapen.
'Don't disturb the shepherds' zegt de uitbater van het guesthouse, als we de route plannen voor een fikse ochtendwandeling. Allemachtig, de heuvels blijken steiler dan ik dacht, en voor mij verdwijnen vier mannen in de nevel, die over de bergranden trekt. Ze drijven zwangere schapen naar beneden, omdat ze binnenkort gaan lammeren. Na een paar uur dapper stappen blijken de weilandjes rond het dorp opeens gevuld met harige schapen, en in de avond is het lammeren ook al begonnen. Op dat moment hebben Kees en ik al 4-5-6 eilandjes bezocht. F.O. is het rioolputje van de deense belastingbetaler. Er zijn meer dan een dozijn onbegaanbare eilanden, als dreigende bergruggen in de oceaan gekwakt. Nog geen 50.000 mensen, en met twee dorpen die zich stad noemen, en een fantastisch netwerk van asfaltwegen, van dammetjes, van tweebaans bergtunnels tussen de twee stadjes, en nog minstens tien eenbaans tunnels die je voor niks kunt cruisen van hot naar her. Als je er over land echt niet kunt komen, of als je ziek, zwak of misselijk bent, of als je kind niet kan poepen, dan komt er voor niks of voor twee euro een helikopter die je van her naar hot brengt. Geen wonder dat de deense belasting zo torenhoog is.
De tweede dag slenter ik wat door Klaksvik, de tweede stad. De ferry vaart op volstrekt onbekende tijden naar elders, iemand schrobt een straatje na een schuimparty, en meerdere truienwinkels zijn naar willekeur geopend of gesloten. Het is allemaal het eilandgevoel in optima forma. In de plaatselijke bakery eten we smørrebrød, terwijl de plaatselijke lui in trainingspak aan het gebak of aan de kip met patat zitten. Locals weten precies hoe of wat, wanneer bussen of ferries gaan, wanneer iets open of dicht is, maar toeristen kunnen alleen maar raden. En de zon blijft maar schijnen....
Tot de derde dag. De buienradar geeft voor de hele dag 100 % kans op regen, en dat klopt dan ook. Daarom gaan we naar de hoofdstad, waar alle winkels natuurlijk dicht zijn, en waar het ook 100 % regent. Regentraining op het eilandje Nolsoy. Na een uurtje lopen ben ik zeiknat. Kees gelukkig ook. En de goed geprofileerde wandelschoenen ook ! Alles is zeiknat. We kleumen schouder aan schouder in de rookkiosk van het plaatselijke guesthouse. Dat ook dicht is. De uitbaatster komt polshoogte nemen als ik voor de deur in de luwte loop te springen om een beetje warm te blijven. Met tolk Kees praten we ons naar binnen, krijgen koffie, en vertalen het gastenboek uit 1998, waar hollandse lolbroeken uit Twente destijds een ode hebben opgeschreven aan de uitbaatster tegenover ons. 'Vrouw Haverkamp, vrouw Haverkamp, wat heb je grote tieten' . Kees vertaalt alles in het deens, inclusief de bekende grote armgebaren, en onze vrouw Haverkamp moet er hartelijk om lachen. Als we ook nog leren hoe je 'godverdomme, wat een kutweer' in het Faroers kunt zeggen, is deze dag opeens weer een topdag geworden. Zeker als we de lammertijd vieren met een uitstekend voorpootje voor twee personen van een geroosterd lam uit 2013, met een glas rode wijn. Ik feliciteer Kees met zijn 29e verjaardag, herinner hem er fijntjes aan dat ik dus nu precies twee keer zo oud ben als hij, en al vader van twee koters was, toen ik 29 was ! Proost !
-
07 April 2014 - 00:28
Marielle:
Wat een prachtige eilanden. Dan maar regen...toch? Geniet ervan mannen.
Marielle -
07 April 2014 - 07:22
Thea:
prachtige toevoeging aan de lijst bezochte eilanden, en dat ook nog in leuk gezelschap. fijn toch? -
07 April 2014 - 10:20
Henri:
Ouderwets mooi stukje Paul. (Of zie ik zelfs een steigende lijn?).
En ook (4 van de zeven) mooie foto's.
Wat een goeie zaak om ook als oude zak er lekker met je zoon op uit te blijven trekken.
Heb zelf ook plannen om dat binnen een paar maanden ook weer eens met Rosa te doen, naar Wenen waarschijnlijk, Net na afronding van d'r studie, en voor ze echt aan haar baan begint. (Die lijkt al geregeld, ook niet gek he?)
Big hug heren,
Henri -
07 April 2014 - 13:21
Maartje:
Mooi geschreven, Paul. En je staat net zo mooi op alle selfies als mijn lieve moeder. -
11 April 2014 - 22:01
Monique:
Heet Paul, wat schrijf jij leuk! Heb even meegenoten van jouw reis... Leuk! Plezier! -
11 April 2014 - 22:03
Monique:
Ojee, let weer eens niet op de autocorrectie... :-)... Heet= Heey... Grrrr -
12 April 2014 - 16:50
Annemiek:
Leuk dat je ons op deze manier meeneemt naar een, voor mij, onbekend gebied, idd heel ruig! Mooi dat je dit met 1 van je zoons hebt gedaan! -
27 April 2014 - 18:06
Peter:
De onlangs uitgezonden aflevering van Floortje Dessing en jou verhaal geeft 'n mooi (nat)beeld weer over de Faeröer eilanden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
