Swing the Thing
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
21 Juni 2014 | Spanje, Santiago de Compostella
De laatste dag van Pedrousa naar Santiago de Compostela is kwa afstand nog geen twintig kilometer, maar er zitten een paar gemene bultjes tussen. We lopen door bossen met hoge eucalyptusbomen, langs stinkende boerendorpjes, en verderop langs de landingsbanen van het vliegveld van Santiago. Met een blik op de stad in de verte durft Thea eindelijk haar tennismaatjes te melden dat - het - gaat - lukken !!!
Na het beklimmen van een etterig bultje met de naam Monte de Gozo is daar de stad, en dalen we over een slecht geplaveid wegdek over de brug van de ringweg, en dalen verder af naar de oude stad. Historisch Santiago is een prachtig wandelgebied met tientallen kerken, praza's en honderden tapas barretjes en hotelletjes. We staan grijnzend meer dan een uur in de rij van het oficina de peregrino om ons stempelboekje te laten zien aan wie het maar wil, en een certificaat te krijgen. Maatje Thea doet er voor drie euro nog een afstandsbewijs bij, en via Onze Hollandse Vrienden van de Lage Landen of zo worden we nog getipt voor de unieke Franciscus aflaat die vanmiddag gratis aan houders van een stempelboekje wordt uitgedeeld. Wel een small donation in the giftbox off course. Met de handgeschreven aflaten opgerold in een kartonnen koker zoeken we ons hotel, en staan er verse bloemen met lieve wensen voor Thea klaar van haar drie oogappeltjes. Het vrijdagavond vesper is echt ontroerend. Wij staren vanuit de zuidbeuk naar een mediterende Kyozo-san in de noordbeuk aan de overzijde, en het wierookvat verbindt de gelovigen en alle andere kerkgangers op een prettige manier. Ik knuffel tientallen medepelgrims in de cathedraal, of op straat, of waar dan ook. Er hangt een prettige en tevreden sfeer over Santiago. De avond blijft lang rumoerig, en de kuiten lijken op bed te ontploffen. Vandaag een rustdag. Weer honderden binnenkomende lopers gezien, met ook nu weer vele bekenden, en oude en nieuwe vrienden. Sommigen gaan morgen door naar Finisterre, anderen zeggen hier ooit terug te komen, en ik houd het maar bij één van die vele one-liners die je onderweg tegenkomt : alles wat je thuis laat, is mooi meegenomen !
-
21 Juni 2014 - 16:34
Gonne:
Lief zusje en schoonbroer,
Dank voor dit mooi eind verhaal!
Tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley