Kulturen

Voor de broodnodige verandering reis ik in een krappe anderhalve dag van Helsingborg naar Malmö. Een combinatiekaartje voor de trein en de bus geeft ook nog eens toegang tot de boot en tot de brug, die Kopenhagen met Malmö verbindt. Plassen op het stationstoilet van Helsingborg kost ineens penge. In alle steden die ik in Zweden bezoek, lokken kroegen met de naam The Bishop’s Arms mij naar binnen. Eerst steden bekijken, de verschillen proeven, de overeenkomsten zoeken. Wat opvalt zijn nostalgische Barber Shops, die kwa sfeer en uitstraling makkelijk op kunnen bieden tegen die van HNY in Rotterdam. En het is toeval of niet, maar de oude apotheken in zowel Helsingborg, als in Lund en Malmö zijn alledrie opgeleukt met fraaie eikenhouten rekken en met oude potten. Sfeervolle stadjes, maritieme kerkinterieurs, en als klapstuk natuurlijk de eeuwenoude Universiteit van Lund, die de mooiste meisjes van het zweedse platteland naar Lund lokt. Het universiteitskomplex ligt uitgestald rond de middeleeuwse kathedraal, bestaat uit een tiental uit rode baksteen opgetrokken historische gebouwen, zonder uitzondering begroeid met weelderig klimop. Als door een magneet aangetrokken loop ik achter jongens en meisjes studenten mee, de meeste met een matrozenpetje, te veel met een fluitje, meisjes in kanten jurkjes, en plukjes jongens, wat onwennig in blauwe kostuums.

Half juni wordt dit studiejaar afgesloten. Vandaag is het Graduation Day. De stad maakt zich op voor het einde van het studiejaar. Het smaakt naar de climax van Kedell High School uit Grease. Na de ceremonies, rond het middaguur, neemt in de loop van de middag de drukte op straat toe. Studenten joelen vanuit de laadbakken van vrachtwagens, toeterend en fluitend door de straten, ouders en familie hangen rond met borden, om de jubilarissen te feliciteren. Lund heeft een beroemd openluchtmuseum in het centrum van het oude stadje, en ik was zo dom om er heen te gaan. Kulturen is muf en ouderwets, het interieur van het houten kerkje is ontroerend mooi, met een zandloper bij de preekstoel, die de predikant informeert wanneer hij moet ophouden. Folklore van het platteland in de stad. Prachtig, de stampende beats op de vrachtwagens roepen. Ik voel me te oud voor kinderGrease, en ga op zoek naar het station.

De trein uit Lund is stipt, warm, modern en schoon. Het centrale station van Malmö verbindt oude treinsporen met futuristische nieuwbouw. Ook hier de oude apotheken en de oude kroegen, maar ook hyperhippe kunst, en een fijne sfeer op straat. Koffiehuizen met de naam Espresso House blijken goed ingerichte en sfeervolle hangplekken voor een dripcoffee, een snack, een werkafspraak, of voor een flirt. Kleine pleintjes met schaduwplekken zijn geplaveid met terrassen, het grote plein vangt tot ver in de avond nog volop zon, en na acht porties tapas en wat glazen is het mooi geweest. Tukken !

Van dat gigantische bouwwerk over en onder de zee merk je vanuit de trein maar bar weinig. Het lijkt alsof de trein een paar meter boven het zeewater scheert, met de autobaan boven me. Halverwege de oversteek duikt de trein onder water, en stopt nauwelijks later ondergronds bij vliegveld Kastrup van Kopenhagen. Omdat onze trein doorhobbelt naar het noorden, kunnen we gewoon blijven zitten tot station Humblebaek. Ik ben weer thuis in Louisiana, in hooguit een uur nadat ik Malmö heb verlaten.