Love hurts

Aan de oever van de Donau in Tulln staat een bronzen beeld van Egon Schiele. Hij kijkt over de rivier, en poseert in een houding die meer bij James Dean past dan bij de geniale artiest die hij zelf was. Zoek maar eens op Google afbeeldingen naar een paar van zijn gravures uit de periode rond 1912. Gevoelig, vol emotie, met oog voor detail. De iets oudere Gustav Klimt had al snel oog voor het onwerkelijk grote talent van Egon. Beide schilders stierven in Wenen, beiden in het jaar 1918. Gustav na een eerder doorgemaakte hersenbloeding, Egon aan de gevolgen van een spaanse griep, die drie dagen eerder aan zijn hoogzwangere vrouw Schiele al het leven kostte. Love hurts .....
Als je toch op Google aan het surfen bent, klik dan ook maar eens op een paar Liebespahre van Egon die hij in diezelfde jaren schilderde. Mooie erotische schilderijen, onbegrijpelijk rijp voor een jongeman van in de twintig. De naakten van Veldhoen komen enigszins in de richting, maar Aad deed daar wel minstens een halve eeuw over.

That love really hurts komt wel heel rauw op ons dak, als we in de trein van Wenen naar Passau afscheid hebben genomen van ons fietsmaatje Marielle. Wij zijn nog niet koud op weg in de auto op weg naar het zuiden, en haar trein heeft nog niet koud het station van Passau verlaten, of een noodstop maakt duidelijk dat een jong stel zich samen, vrijwillig van het leven heeft beroofd. Liebespahren, oostenrijkse en bayerische rechtse regels, een zware depressie in de Donauvallei. Dit alles samen maakt het laatste etmaal van een mooie fietstrip tot een dag van reflectie, van het besef van de betrekkelijkheid van het leven, en van de waarde van geluk en van liefde.
Binnenkort hoor je weer meer zonnige verhalen, met bijbehorende plaatjes. Dit keer moeten jullie het doen met de eigen fantasie. Een jolige machinist en conducteur die op het traject vanaf Wenen nog grapjes met ons maken, en kort na Passau lijkbleek mededelen dat de trein een aantal uren oponthoud zal hebben. Een stem die befehlt om niet naar buiten te kijken als de trein terug rangeert. Liebespahren, waar de liefde abrupt stopt, terwijl het leven doorgaat.