in de lorum

Zaterdagochtend elf uur. Met de auto op zoek naar een parkeerplaats. De Wolvenhoek naast het museum is onvindbaar. Rondjes rijden en voor de zoveelste keer over het plein van de basiliek rijden. Plukjes mensen en opvallend veel blaasinstrumenten. Een witte sousafoon ligt bijna achteloos tegen een boom op de eeuwenoude klinkers. Vanuit een theater naast de basiliek lopen mensen, door kleine straatjes, in de richting van de Markt. Door de auto voorruit zie ik een stoet van mannen en vrouwen met zwarte jasjes en met blauwe boerenkielen. Meisjes met strakke zwarte leren broeken en volle billen, onder korte jasjes, bestikt met cartoons en spreuken, soms met een felgroene kikker op de schouder. De sfeer is gemoedelijk. Echt brabants. Zojuist is om elf over elf de aftrap gemaakt naar het carnaval van februari 2018. Nog voor het middaguur staat de Markt vol. Het is rustig op de markt met groenten en noten, maar des te drukker rond een aantal tappunten van Bavaria. Groepjes mensen, bijna zonder uitzondering met een geel-wit-rood gestreepte wollen das, staan in groepjes rond dweilorkestjes, pilsje in de rechter hand, en met een kartonnen voorraadje met 6 of 8 pils in de andere hand, voor straks, of om uit te delen, voor nog meer gemoedelijkheid. Met een blik op het groene huisje aan de Markt, waar Jeronimus vroeger zijn atelier had, maakt Den Bosch zich op voor een lange middag en een lange avond.

Halverwege de middag sta ik op de stoep van de Stationsweg in een rij te wachten voor bakkerij Jan de Groot. Hier worden dagelijks duizenden soezen gebakken, in donkere chocolade gedoopt en gevuld met slagroom. Een gemoedelijke Douwe Egberts medewerker uit Etten Leur, op klus in Den Bosch, moet van zijn vrouwke een doos met Bollen meenemen. Dat doe ik dus ook maar. Voor het vrouwke. Met een doos met chocoladebollen loop ik moeiteloos door drukke kroegstraatjes en winkelstraten, gevuld met duizenden mensen, allemaal vergelijkbaar uitgedost in kielen en broeken, met pruiken en hoedjes, met kikkers en met een biertje in de hand. Rondkijken en op weg naar de uitgang van gemoedelijkheid. Uit een zijstraatje roept een meisje op een fiets naar haar vriendin in een portiek dat ze op moeten schieten, omdat ze dorst heeft, en bier wil. Op het plein voor de basiliek zit een meisje met twee saxofoons op schoot op een krukje, terwijl een ander meisje haar lange haar in een vlecht op haar hoofd vastzet. De sfeer wordt losser en losser. En gemoedelijker natuurlijk.

Aan het eind van de middag is daar opeens De Wolvenhoek. Maar ik ben op zoek ben naar de grote parkeerplaats, aan de andere kant van De Dommel. Een jongen met een blauwe overall komt uit de bosjes tevoorschijn, en probeert lopend, een halfvol plastic glas bier tussen zijn tanden geklemd, met beide handen zijn gulp te sluiten. Het lukt. De achterbak van een blauw Bavaria autootje wordt met veel lawaai gevuld met een aantal lege bierfusts, terwijl met gejuich aan de andere kant van de laadbak volle fusts naar het café worden getild. Straten vullen zich met jongelui en met dertigers, terwijl oudere jongeren met kinderwagens of met peuters in peuterkieltjes langzamerhand uit het straatbeeld verdwijnen. Zelf sta ik met de doelgroep echte ouderen en grijsaards met de betaalautomaat in de parkeergarage te stoeien om af te rekenen voor een dagje pret en cultuur in Den Bosch. Topmusea in het midden van de oude stad, en de prachtige Verkadefabriek aan de rand van het centrum, en ondertussen hard op weg naar een kwart miljoen bezoekers van dit blog.