Karratha & Karijini
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
21 November 2008 | Australië, Tom Price
Vorig weekend was ik even te gast in mijn eigen verleden. Op bezoek bij een jong doktersgezin onder de tropenzon. Met kleine zoontjes, die hun weg moeten zoeken tussen een engelstalige en een nederlandse cultuur. De rondleiding door het ziekenhuis bracht mij weer in de realiteit. Bij mijn rondleidingen door het Kyeni Hospital waren er altijd heel veel patienten, en weinig spullen en geen verwijsmogelijkheden. Hier liep ik door een cycloonbestendig gebouw, met alles erop en eraan, maar nauwelijks patienten. En ook hier mopperen de dokters op hun collega's. Op hun geldzucht en over hun geringe betrokkenheid. In mijn gehuurde terreinwagen ben ik over ruim 300 km rode stuifaarde weer heerlijk naar Tom Price gereden, en concludeer ik dat het werken als dokter in Kyeni, in Enkhuizen en in Almere overal dezelfde hoofdpijn geeft. Na zo'n 4-5 uur handjes opsteken tegen de incidentele tegenliggers ( ik ga dus echt nooit motor rijden, alleen daarom al niet ) nog even pootje baden in Hamersley Gorge. Deze kloof ligt net buiten Karijini National Park, en is op een mooie zondag ook al ontdekt door gezinnen met Landcruisers en backpackers in busjes. Voor de mooie foto's ( zoals in de folders ) moet je hier denk ik heel vroeg of net voor zonsondergang zijn, want overdag met een hoge zon, is het meer de kloof van een gloeiend broodrooster, gevuld met vliegen.
Tussen de tripjes door werk ik overdag in de praktijk, en bij nacht en ontij in het ziekenhuis van Tom Price. Ik doe weer zwangerschapscontroles, reponeer ellebogen, beoordeel rontgenfoto's, verwijder huidtumoren met mooie zwaailapjes en stabiliseer echt zieke patienten met twee infuuslijnen en een vochtbalans alsof ik nooit anders gedaan heb. Prima patientenzorg zonder het gezeur van Planetree.
De enige schaduwkant hier bestaat uit het veelvuldig telefoneren en rapporteren over zieke en zielige mijnwerkers met hun paramedics en de managers van het machtige Rio Tinto.
Het moet echt even... Ik wil jullie iets vertellen over geologie, over gelaagde mineralen en over de gorges. Heel lang geleden, toen de zuidpool nog waterijs in overvloed had, lag ook Australie onder een dikke laag ijs, of smeltend water. Door die enorme druk zijn er in Pilbarra een paar bergruggen ontstaan met veel gelaagde mineralen. De gorges zijn niets meer dan een paar barsten in de zeebodem, en als je daarin afdaalt lijkt het alsof je in een scheur van een enorme spekkoek naar beneden klautert. Dat deed ik een paar dagen geleden dus ook. Slapen in een eco-tent in een uitgestrekt golvend landschap, met duizenden sterren boven je hoofd, jankende dingo's in de verte, en kakken op een eco-toilet in de open lucht. Afdalen over rotsen en laddertjes en door stenen kloven lopen met een stroompje blijkt inderdaad het lekkerst en het mooist 's morgens vroeg tussen 6 en 10 uur, als het nog rustig en koel is. Met een paar vroege vogels poedel ik in Kermit Pool en Fern Pool, en tegen de middag klauter ik weer omhoog. Behalve een paar foto's stuur ik jullie deze keer ook een filmpje, die jullie ongeveer vanaf deze tijd ook in Nederland onder de naam AUSTRALIE in de bioscoop kunt zien. Na al dit natuurgeweld de volgende dag met een flinke spierpijn weer aan het werk. Ondertussen is het toch wel echt warm aan het worden en raken we regelmatig boven de 40 graden. De Jacaranda's houden het hier wel voor gezien, maar de Flame Trees kleuren het stadje in vuurrood en vlam. Tenslotte nog een triest bericht: zie ik eindelijk eens vlak langs de weg een wallaby die wil oversteken, ziet hij mij niet .....
Tussen de tripjes door werk ik overdag in de praktijk, en bij nacht en ontij in het ziekenhuis van Tom Price. Ik doe weer zwangerschapscontroles, reponeer ellebogen, beoordeel rontgenfoto's, verwijder huidtumoren met mooie zwaailapjes en stabiliseer echt zieke patienten met twee infuuslijnen en een vochtbalans alsof ik nooit anders gedaan heb. Prima patientenzorg zonder het gezeur van Planetree.
De enige schaduwkant hier bestaat uit het veelvuldig telefoneren en rapporteren over zieke en zielige mijnwerkers met hun paramedics en de managers van het machtige Rio Tinto.
Het moet echt even... Ik wil jullie iets vertellen over geologie, over gelaagde mineralen en over de gorges. Heel lang geleden, toen de zuidpool nog waterijs in overvloed had, lag ook Australie onder een dikke laag ijs, of smeltend water. Door die enorme druk zijn er in Pilbarra een paar bergruggen ontstaan met veel gelaagde mineralen. De gorges zijn niets meer dan een paar barsten in de zeebodem, en als je daarin afdaalt lijkt het alsof je in een scheur van een enorme spekkoek naar beneden klautert. Dat deed ik een paar dagen geleden dus ook. Slapen in een eco-tent in een uitgestrekt golvend landschap, met duizenden sterren boven je hoofd, jankende dingo's in de verte, en kakken op een eco-toilet in de open lucht. Afdalen over rotsen en laddertjes en door stenen kloven lopen met een stroompje blijkt inderdaad het lekkerst en het mooist 's morgens vroeg tussen 6 en 10 uur, als het nog rustig en koel is. Met een paar vroege vogels poedel ik in Kermit Pool en Fern Pool, en tegen de middag klauter ik weer omhoog. Behalve een paar foto's stuur ik jullie deze keer ook een filmpje, die jullie ongeveer vanaf deze tijd ook in Nederland onder de naam AUSTRALIE in de bioscoop kunt zien. Na al dit natuurgeweld de volgende dag met een flinke spierpijn weer aan het werk. Ondertussen is het toch wel echt warm aan het worden en raken we regelmatig boven de 40 graden. De Jacaranda's houden het hier wel voor gezien, maar de Flame Trees kleuren het stadje in vuurrood en vlam. Tenslotte nog een triest bericht: zie ik eindelijk eens vlak langs de weg een wallaby die wil oversteken, ziet hij mij niet .....
-
21 November 2008 - 08:40
Jeanine:
Ha Paul,
Wat een mooi bericht: ik bevond me ook even in die spekkoekkloof, maar kan me de hitte erbij niet voorstellen nu het in Nederland officieel winter aan het worden is. Ik wachtte al met smart op een bericht, dus dit komt goed op tijd. Goed om te lezen dat je het dokteren niet verleerd bent, maar had je anders gedacht dan? Heb je ons kaartje al ontvangen? Succes en plezier verder, ik ga later je filmpje en foto's bekijken.
x Jeanine -
21 November 2008 - 10:34
Mariejo:
Lieve Paul,
Erg leuk om allemaal te lezen! Zou ook wel even over willen vliegen om het allemaal te zien. Wij zitten hier nu druk aan de pepernoten en de sinterklaasgedichten...
liefs mjo -
21 November 2008 - 12:44
Maarten:
Hee Paul,
Klinkt goed allemaal! Die foto's geven me gelijk weer heimwee. Wat is Australie toch mooi he? Veel plezier en succes verder met al dat gewerk in de hitte.
Beter dan die nare natte kou hierzo.
Cheers,
Maarten -
21 November 2008 - 19:58
Joke Lanphen:
Paul wat een avontuur en confrontaties. ik zit hier met Jurre en Lisa aan tafel in Blaricum, open haard aan, andre rieu in Melbourne op de TV, mijn moeder zou er direct met mee gaan zingen, en zien jou met gestolen hoed in Australie. STRAF verhaal van de oude dame wachtend op de moestuin kijker. Wat heeft je ertoe gebracht om dit te doen? Lisa was een vakantieliefde van Kees, nu de vaste liefde van Jurre, wat is de wereld toch klein......?! Begrijp ik goed dat je solo ohne thea bent? Durfal dat je bent! Nu ik het gevonden heb ga ik vaker eens even kijken naar jouw vertellingen. Heel veel groeten en tot later...
Joke & Jurre & Lisa uit Blaricum -
22 November 2008 - 08:34
Toon:
Hey PaPaul!
Eco toerisme, alijd mooi. Je moet me toch even vertellen als je terug bent hoe ze dat daar regelen. Is dat van hetzelfde kaliber als de hiking paden bij de grand canyon, of is het serieus afzien geblazen daar. Een ander dingetje: moet je je zo hard concentreren om een foto van jezelf te maken dat je niet meer kunt lachen? Tot gauw!
XXX
Toon -
22 November 2008 - 15:30
Maarten:
Oh ja trouwens, je moet ook nog een keer in een swag gaan slapen. Een niet te beschrijven ervaring. Veel beter dan zo'n eco-tent. -
23 November 2008 - 11:15
Willem:
Ja, slapen in een swag, en pas gaan slapen als je alle sterren hebt gezien om met the late Benny Neyman te spreken.
Het mooiste is slapen in een swag als het 's nachts flink afkoelt en het 's ochtends nog bijna vrieshelder is. Dat zit er bij jou in dit jaargetijde denkelijk niet in. Ben je je al enigszins aan het orienteren op de trip van Adelaide naar Sydney? Mocht je een globale route hebben. laat het dan maar even weten.
Ook groeten van Ageeth die gisteren steeds in de lach schoot tijdens het lezen van je verhaal.
Willem -
24 November 2008 - 11:06
Kees:
He Pollie, ben je blij met je pakketje? Ik wilde even mijn waardering uitspreken over foto 'bijna in'. Ik weet hoe jij zelf-ontspan foto's maakt en voor deze heb je denk ik wel heel hard moeten rennen om helemaal aan de andere kant van de kloof te komen! Hier bij moeder Thea in huis is het leuk om overal van op de hoogte gehouden te worden, ik ben al heel voorzichtig aan het voorbereiden (goed om te horen dat een swag een gave ervaring is, aangezien ons dat ook te wachten staat. Maar eerst Sinterklaas! Geniet van de laatste weken in TP. Kus van Kees -
25 November 2008 - 00:22
Paul:
Helaas Kees: de 'bijna in' prent is door een andere vroege vogel gemaakt. Nog meer helaas Kees: welk pakketje ? Ik kreeg alleen maar een lege doos die naar koffie, chocolade en marsepein rook ... maar het was erg leuk om een pakketje te ontvangen ! -
29 November 2008 - 19:24
Rixta:
Dag buurman, goed om zo her en der wat over je, tja wat is het; reis/werk/luxe hotels/ overlevingstochten/ cultuurontmoetingen, te lezen. Je wordt gemist! Veel plezier verder en Groeten, Rixta -
03 December 2008 - 20:43
Werner:
Boeiende berichten uit het buitenland. Met enige jaloezie lees ik je prachtig geschreven verhalen. Wish I was there again.
Ik ga er meer lezen.
In de Compagnie gaat alles gemiddeld genomen prima. Van de week bij het afstuderen geweest van Wies en Huib, was leuk! Groet Werner
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
