Rotorua
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
29 Mei 2009 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Met het eindsignaal in zicht, wordt het in velerlei opzichten een gewonnen wedstrijd voor Australie. Met twee vingers in de neus. De eigenheid van Oz, het andere, de humor, het wildlife, het weer, en het ongrijpbare van de Aboriginals zijn aspecten die je alleen kunt voelen en begrijpen als je daar ook werkelijk bent geweest. Nieuw Zeeland valt (ook zonder er geweest te zijn) best aan het thuisfront uit te leggen .... Voorafgaand aan de huidige en nog maar korte natuurhistorische revolutie was er gewoon niets. Een aantal Moa's en andere loopvogels, een paar vleermuizen als enige zoogdieren, geen amfibien of reptielen, en een plantenwereld die weliswaar veelzijdig is ( omdat het altijd regent ) maar die je ook kunt typeren als varierend van licht- tot donkergroen. Maori's zijn uit boten van ver over zee gekomen, en doen haka's en hongi's en eten hangi. En de engelsen zijn ook met de boot gekomen en hebben al die andere rare gewoontes achterwege gelaten. Maar of Nieuw Zeeland nou iets toevoegt aan de wereld ... ik geloof het niet. Vier maanden Australie en net zo lang NZ geven mij toch wel enig recht van spreken: Nieuw Zeeland is het vierde land dat ik ooit bezocht, waarvan ik denk te weten dat mijn voet er nooit meer zal wezen. En als je dan weet dat de top drie wordt ingenomen door Estland, Letland en Litouwen, dan weet je het wel ....
Afscheid nemen van het Noordeiland doen we zeer autentiek, met een driedaags bezoek aan Rotorua en omgeving. Het is een fantastische rit vanuit het zuiden over de centrale hoogvlakte en via Lake Taupo. Langzamerhand verschijnen er rotsen met rookpluimpjes, en rond Rotorua is het een feestlandschap van geisers, van pruttelende moddermeertjes, en van Maori cultuur, want juist in dit gebied barst het daarvan. Als je hier je vis gevangen hebt, of je aardappels geschild, dan hang je ze in een rieten zak in een kokend meertje en je hoeft je hangi maaltijd alleen nog maar te zouten.
Dat de Cook Islands er zo dramatisch bij in zijn geschoten, proberen Thea en ik te vergeten tijdens een dagje poedelen in de Polynesian Spa. Het lukt wonderwel aardig, maar het blijft toch wel erg behelpen met een afgebroken been in een plastic zak. We gaan Indonesie dubbel en dwars inhalen ... later ... dit jaar ... of volgend jaar, ergens in 2010.
Misschien komt er nog een afsluitend stukje op dit weblog, maar dat is toch meer voor mezelf, dan voor jullie. Ik heb al een paar korte emotionele eindbeschouwingen naar mijn zonen gestuurd. Iedereen die hier heeft meegelezen, en heeft gereageerd wordt van harte bedankt voor zijn/haar reakties, en graag tot ziens !
Afscheid nemen van het Noordeiland doen we zeer autentiek, met een driedaags bezoek aan Rotorua en omgeving. Het is een fantastische rit vanuit het zuiden over de centrale hoogvlakte en via Lake Taupo. Langzamerhand verschijnen er rotsen met rookpluimpjes, en rond Rotorua is het een feestlandschap van geisers, van pruttelende moddermeertjes, en van Maori cultuur, want juist in dit gebied barst het daarvan. Als je hier je vis gevangen hebt, of je aardappels geschild, dan hang je ze in een rieten zak in een kokend meertje en je hoeft je hangi maaltijd alleen nog maar te zouten.
Dat de Cook Islands er zo dramatisch bij in zijn geschoten, proberen Thea en ik te vergeten tijdens een dagje poedelen in de Polynesian Spa. Het lukt wonderwel aardig, maar het blijft toch wel erg behelpen met een afgebroken been in een plastic zak. We gaan Indonesie dubbel en dwars inhalen ... later ... dit jaar ... of volgend jaar, ergens in 2010.
Misschien komt er nog een afsluitend stukje op dit weblog, maar dat is toch meer voor mezelf, dan voor jullie. Ik heb al een paar korte emotionele eindbeschouwingen naar mijn zonen gestuurd. Iedereen die hier heeft meegelezen, en heeft gereageerd wordt van harte bedankt voor zijn/haar reakties, en graag tot ziens !
-
29 Mei 2009 - 05:24
Toon:
Mooi. Ander scenario dan geplanned, maar hierdoor weet je wel dat je je top-4 van nooit meer te bezoeken landen hebt aangevuld. Das ook wat waard.
X -
29 Mei 2009 - 05:52
Willem:
Wat ben ik het hartgrondig met je eens wat betreft de eindstand. Maar dat dacht je natuurlijk al. Je lijkt wel helemaal bekeerd nadat je in maart nog een 1-1 tussenstand meldde. Dus nu rest de toestemming om te vliegen en dan op naar Singapore. Ook heel leuk en weer heel anders.
Geniet ze nog even. -
29 Mei 2009 - 06:30
Jeanine:
Ik zie hier toch genietende mensen in de zon in een natuurlijk bad met water, maar misschien is dat omdat je weet dat je er nooit meer terug komt? Ik neem je raad graag over. Vraag me wel af wat die modderpoel nu is? Goede laatste dagen!
xXx -
29 Mei 2009 - 06:50
Kees:
jes!!! hahaa, ik vond Australie ook heel bijzonder, ik geniet er nog vaak over na. En over NZ weinig goeds gehoord dus goed gepland. Paul, heel erg bedankt voor de vele leuke, grappige, zware, lange en korte en goed gefotografeerde verslagen van al je belevingen. Ik zie nu al uit naar dezelfde soort verslagen vanuit Indonesie. Ajuu en tot snel. dikke kus -
29 Mei 2009 - 06:50
Wannes:
Tja, vrij duidelijk dit stukje. Ik zie er naar uit je weer te zien pa!
tot snel!
x -
29 Mei 2009 - 08:49
Gon:
Ik geloof je op je woord! Kom nu eerst maar naar huis om vandaar gezellig en veilig verder te plannen!
Veel liefs en goeie reis terug.
P.S. kan ik iets voor je betekenen? -
29 Mei 2009 - 15:05
Annemieke:
Voor mij klinken alle 8 maanden als muziek in de oren, afgezien van de kloterige afloop. We hebben met veel plezier en interesse je zoektocht gevolgd: bedankt daarvoor. Zie er naar uit je weer te spreken, en wil eerlijk gezegd nog niet aan je volgende reis denken!!
Goede terugreis!
Annemieke -
29 Mei 2009 - 15:28
Mariëlle:
Ook met een enorme vliegangst heb ik de laatste maanden een enorme reis gemaakt.
Vooral van de eerste 7 maanden heb ik genoten. Bedankt.Kom nu maar naar huis: ik wil wat er in die plastic zak zit nu wel eens LIFE bekijken.Tot binnenkort -
29 Mei 2009 - 19:36
Loes:
Gelukkig zien de foto's er weer uit als écht vakantie en vergeten we de schokkende beelden van jouw been weer even.
Wanneer stijgen jullie op voor de terugreis? Een warme tussenstop in Singapore is misschien niet verkeerd. Laat je verrassen!
Het was al met al een hele interessante reis om van hier uit te volgen en een beetje met jullie mee te leven.
Tot gauw. -
29 Mei 2009 - 20:14
Thera:
Erg genoten van je mooie verhalen en dus ook een beetje meegereisd. Hoeven we niet naar NZ, dat scheelt weer een ritje! Voor jullie een goede terugreis en tot gauw! -
31 Mei 2009 - 08:30
Marianne:
Jij bedankt voor je mooie verhalen Paul; je schrijft prachtig en ik heb ervan genoten!(3 juli zitten wij in Singapore om vervolgens zoonlief in Brisbane weer te zien, je verhalen gaan uitgeprint mee op reis..)Bedankt dat ik zomaar, na zoveel jaren, met jou en jullie "mee mocht reizen". Ik hoop dat jullie speciale reis snel kan gaan plaatsvinden, wens jullie leuke dagen in Singapore en een goede terugreis met dat pootje van je in het vliegtuig.
Marianne -
31 Mei 2009 - 13:50
Henri:
You did it! Samen.
Ben benieuwd naar de bespiegelingen over what's next. Enne nog veel plezier, voor zover het erin zit, haal het er uit.
Groetjes Henri
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
