Red upgrade
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
24 Januari 2009 | Australië, Adelaide
Hemelsbreed is het van Darwin naar Adelaide niet veel verder dan van Amsterdam naar Moskou. Maar dan rijd je alleen maar over de Stuart Highway van noord naar zuid. De transcontinentale route die Kees en ik in 14 dagen afleggen, is denk ik wel bijna de dubbele afstand. Na een eerste week waarin wij krokodillen en slangen zien, in watervallen zwemmen, en grote zweetplekken met ons meetorsen, en waarin ik zelfs een medereiziger na een slangebeet gespalkt naar Darwin laat terugvliegen, komt er een dag om verder zuidwaarts te reizen. Het red centre lonkt. Langzaam wordt de bodem droger, staan bomen minder dicht op elkaar, kleurt gras van groen naar geel, en wordt de aarde roestbruin. Een eindeloze tweebaansweg. Een lunchpauze in Daly Waters. Op de kaart een stad, maar in werkelijkheid slechts een paar stacaravans, en een beroemd cafe, waar de onderbroeken aan de wand geprikt worden, en waar laarzen omgekeerd tegen het plafond gespijkerd worden. Brutale barmeiden en lawaaierige apostel birds vechten om onze aandacht. Onze tweede reisgroep kan er ook wat van als het om lawaai maken gaat. We pauzeren bij een hangplek met een noodradio, een petrol station, en een roadhouse waar je chocolade, bier, water en sigaretten kunt kopen. Rondhangende aborigines. Hete droge lucht. Wat doet men hier ? Er zijn een paar cattlestations in de buurt, maar de mensen hier lijken al jaren niet meer van hun plaats te komen. We pauzeren een dag in Alice Springs, en beleven twee bijzondere avonden in de plaatselijke Bojangles saloon. Rond Alice Springs blijken al sinds mensenheugenis een aantal natuurfenomen te bestaan, die geen vergelijk elders in de wereld hebben. Op weg er naar toe vergapen we ons aan de satans knikkers, en voorbij Alice klauteren Kees en ik door King's Canyon. En na weer een paar honderd kilometer komt in de late namiddagzon Uluru te voorschijn. De grootste rots ter wereld, zonder precies te weten, hoever het ding nog onder de grond doorloopt ....
We bekijken Uluru van veraf en van dichtbij. Van sunrise tot sunset. Ik loop er kort na zonsopgang omheen, en Kees maakt de steile klim naar de top. Die avond gaan we nog een keer kijken, naar weer een zonsondergang vanaf een ander punt. Dat doen wij overigens met nog een paar honderd mensen. Dat is een rustige dag voor Uluru. Mensen in een groepsreis ( zoals wij ) toasten als de zon het licht uitdoet, met sparkling wine op elkaar, en op dat fascinerende stuk steen. Vanuit het red centre maken we met de bus twee lange dagritten verder zuidwaarts. We slapen een nachtje in het opaalstadje Coober Pedy. De rit door het natuurschoon richting zuidkust is echt reizen door nietsland. Honderden kilometers achtereen niets. Als verzetje zien we langs de weg wat zoutmeren, of een bordje, dat er over 121 kilometer weer een petrol station, of een stop met een noodtelefoon komt. Na twee lange dagen ligt Adelaide nog maar 300 kilometer voor ons. Tijd om de heuvels van Flinders Ranges in te trekken voor nog een paar flinke trails. Het laatste traject door South Australia en Flinders Ranges heeft een beetje de sfeer van een schoolreisje. Behalve een frans stelletje uit la Rochelle van ergens in de veertig, is iedereen, inclusief Kenny de gids en Kees de entertainer, ruim onder de 25 jaar. Dat betekent dus veel gehang en geslaap in de bus overdag, met keiharde teringmuziek. Slapen doen wij in bushcampings of in off road hotels. Daar slapen wij upgrade ... which is good. En vandaag bereiken wij Adelaide, en de zee. We zeggen de groep gedag, en gaan weer op zoek naar nieuwe avonturen...
We bekijken Uluru van veraf en van dichtbij. Van sunrise tot sunset. Ik loop er kort na zonsopgang omheen, en Kees maakt de steile klim naar de top. Die avond gaan we nog een keer kijken, naar weer een zonsondergang vanaf een ander punt. Dat doen wij overigens met nog een paar honderd mensen. Dat is een rustige dag voor Uluru. Mensen in een groepsreis ( zoals wij ) toasten als de zon het licht uitdoet, met sparkling wine op elkaar, en op dat fascinerende stuk steen. Vanuit het red centre maken we met de bus twee lange dagritten verder zuidwaarts. We slapen een nachtje in het opaalstadje Coober Pedy. De rit door het natuurschoon richting zuidkust is echt reizen door nietsland. Honderden kilometers achtereen niets. Als verzetje zien we langs de weg wat zoutmeren, of een bordje, dat er over 121 kilometer weer een petrol station, of een stop met een noodtelefoon komt. Na twee lange dagen ligt Adelaide nog maar 300 kilometer voor ons. Tijd om de heuvels van Flinders Ranges in te trekken voor nog een paar flinke trails. Het laatste traject door South Australia en Flinders Ranges heeft een beetje de sfeer van een schoolreisje. Behalve een frans stelletje uit la Rochelle van ergens in de veertig, is iedereen, inclusief Kenny de gids en Kees de entertainer, ruim onder de 25 jaar. Dat betekent dus veel gehang en geslaap in de bus overdag, met keiharde teringmuziek. Slapen doen wij in bushcampings of in off road hotels. Daar slapen wij upgrade ... which is good. En vandaag bereiken wij Adelaide, en de zee. We zeggen de groep gedag, en gaan weer op zoek naar nieuwe avonturen...
-
24 Januari 2009 - 07:23
Wannes:
Krossen in een busje dan maar met hippie muziek aan! -
24 Januari 2009 - 07:27
Willem:
Weet je wat ik tegen Ageeth zei toen we vanaf Port Augusta een poosje op de Stuart Highway reden: dit is het echte Australië. En dat was toen we er een half jaar waren... Vanf Sydney via Melbourne en Adelaide zie je veel landschappen die je elders in de wereld ook kunt tegenkomen. Maar de blauwe lucht met de typische witte verenwolken, de zoutmeren, het absolute niets. Dat was het voor mij. En nu rust in jullie eigen camper. -
24 Januari 2009 - 07:43
Thea:
is zeg: groepsverzadiging. -
24 Januari 2009 - 08:11
Gon:
Het meeste genieten jullie nog van elkaar lijkt mij. Nog veel en aangename avonturen samen! Veel plezier.
Groet, Gon
P.S. Maandag 29ste naar de voorstelling Storm van Wannes! -
24 Januari 2009 - 08:56
Toon:
Hoi Paul.
Erg mooi geschreven. Je proeft de lege wegen (ik zie de woestijn die we namen naar Vegas voor me), zie Kees het hoogste woord voeren (zet je hem wel soms is goed voor lul?) en besef dat je reactie op muziek draaien in de auto veel gelijkenissen heeft met de muziek die wij, na lange debatten, eindelijk de auto radio in kregen, op weg naar frankrijk.
Heel veel plezier in de camper met ze tween. Wordt het daar ook weer wat groener?
Zoenen,
Toon -
24 Januari 2009 - 20:39
Mariëlle:
Hee lieve mannen. Volgens mij gaat het daar reeeete goed. Hoewel het voor jou Paul wel flink bikkelen lijkt.
Al die jongelui.
Heel veel plezier daar en wij tobben hier wel an.
De groeten!! -
25 Januari 2009 - 19:23
Maartje & Joost:
Tjee, jongens, wat een mieters verhaal weer. En puike foto's ook. Ik ben fan! -
25 Januari 2009 - 19:43
Jolanda:
Hallo Paul,
Door jouw schrijfstijl kan ik me jouw/jullie belevenissen en impressies goed voorstellen. De enthousiaste verhalen van barry en jennie versterken de indruk dat het wel een bijzonder land is en maken me nieuwsgierig. Jouw beschrijving van de omgeving deed me ook erg denken aan zuid west Amerika.Het lijkt me te gek om dit zo samen met (een van) je zoon te beleven. Hier kabbelt alles een beetje voort; schaatskoorts is helaas weer over en het is weer een gewone januarimaand. Gelukkig vorige week de meest depressieve dag van het jaar goed overleefd met z'n allen in het centrum.
geniet er nog heerlijk van., in alle rust.....
liefs, Jolanda -
28 Januari 2009 - 18:58
Edith:
Hoi Paul en Kees,
Het is duidelijk van jullie gezichten af te lezen, dat jullie zo genieten. Ik zie alles weer vanachter mijn computer voor me en wil gewoon weer naar Australië terug. Schitterende wandeling door Kings Canyon, de vele stories die de Uluru ook zo bijzonder maken, de vele uitzichten vanaf de Stuart Highway, het opaalstadje Cooper Pedy en tot slot Adelaide. Dat was voor ons toen het eind van de tocht. Nog heel veel plezier en dat jullie nog maar heel veel mogen beleven. Groetjes van Joop en kus van mij -
29 Januari 2009 - 11:43
Henri:
Buitengewoon beeldend en betoverend je verhalen. Machtig mooi met je zoon. Ook van de foto's spat het af. Begrijp hier dat er een heuze hittegolf ergens bij jou in de buurt opkomt (43 graden). Maar misschien zit je er nog een eind vandaan. Anders: heren, neem een lekker koel pilsje van me!(Bonnetje hoef je niet te bewaren.)
-
31 Januari 2009 - 03:28
Kees:
Whoehoe, Pils op Henri's kosten. Bedankt Henri! -
03 Februari 2009 - 00:17
Wannes:
voorstellingen gaan erg goed hoor paulio! de DVD met fotos en films zal zeker emt thea meekomen zodat je niets hebt gemist!
xx -
03 Februari 2009 - 14:49
Loes:
Ha Paul en Kees
Petje af voor die zoon (broer) van je die samen met zijn kornuiten een prachtige voorstelling heeft gemaakt. Niet van 'echt' te onderscheiden! Nog een paar mooie dagen samen en dan...weer aan het werk?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
