snorkelen en spetteren
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
19 December 2009 | Cuba, Viñales
Cuba is een nog groter eiland dan Groot-Brittanie, en ligt als een krokodil in de Caraibische zee met een open muil naar het westen. Op weg naar Maria de la Gorda beland je tenslotte op het uiteinde van de onderkaak van deze krok. De weg wordt langzaam aan steeds smaller, het asfalt brozer, de begroeiing schaarser, en via een wolk van kleine zwarte dagvlinders is daar een parelblond strand, en een zee met alle kleuren blauw die je kunt bedenken. Er is slechts een accomodatie, dus dat is makkelijk kiezen. Het enige waar je over hoeft na te denken is de keuze tussen buffet-eten of a la carte, zwembroek of wetsuit, en of je gaat duiken of snorkelen....
Met mijn herstellende haaiebeet kies ik toch maar voor het laatste, en met een middagbootje hangen we even later boven een bescheiden koraalformatie met een uitbundige vissen verzameling, van dokters- en papagaaivissen, tot hersen- en bladkoraal en al die ouwe bekende tropische aquarium meuk van ons duikavontuur in Curacao van 2003. Terwijl ons sms-jes bereiken over enkelhoge sneeuwval in Holland, smeren we ons nog maar eens in met factortje dertig, en tegen de avond stappen we over op DEET, Crystal bier, of gewone ron con hielo, of de zoveelste mojito.
Na zoveel moois aan het strand en het water lijkt het niet te overtreffen, maar het boerengebied tussen Guane en Vinales blijkt toch nog indrukwekkender dan de kuststreek. Glooiende heuvels, redelijke lokale wegen met opnieuw die duizenden prachtige amerikaanse bakken, afgewisseld met ossenkarren, paardenbussen, zijspanmotoren, en een onophoudelijke hoeveelheid meelifters in elk dorp, op elke hoek van de straat. El agricultura toont ons Cuba op zijn mooist. Suikerrietvelden, tabaks drogerijen, soms opeens een dessa met terras bouw, en overal die kleine thuisboertjes, die wat proberen bij te verdienen, om te ontstijgen aan die ellendige raciones. Wij laten ons een dag, ieder op een eigen paard, door dit prachtige gebied rondleiden. Na de eerste onzekerheid gaat paardrijden beter, en dat wordt natuurlijk afgestraft. Thea bijt na een verkeerde stap van de knol in het stof, maar staat weer ongeschonden op, en vervolgt de rit. We drinken koffie bij een boerenfamilie, roken een eigenhandig gedraaide sigaar bij een tabaks boertje, en betalen natuurlijk veel te veel voor een bosje van 10 originele bolknakken. Weer later eten we comida criolla op de weg van het ene dorpje naar het andere. Na twee weken fantastisch weer, zowel overdag als ´s nachts, rijden we onder een kletterende regenbui op een namiddag weer op Havana aan om de huurauto in te leveren. Spetteren in het water en spetteren op de wc is het voor de hand liggende vervolg op deze escapades. Dit Cuba is het DDR van de Carribean. Een belevenis op vele gebieden, dat met een paar fotootjes niet is uit te leggen.
Met mijn herstellende haaiebeet kies ik toch maar voor het laatste, en met een middagbootje hangen we even later boven een bescheiden koraalformatie met een uitbundige vissen verzameling, van dokters- en papagaaivissen, tot hersen- en bladkoraal en al die ouwe bekende tropische aquarium meuk van ons duikavontuur in Curacao van 2003. Terwijl ons sms-jes bereiken over enkelhoge sneeuwval in Holland, smeren we ons nog maar eens in met factortje dertig, en tegen de avond stappen we over op DEET, Crystal bier, of gewone ron con hielo, of de zoveelste mojito.
Na zoveel moois aan het strand en het water lijkt het niet te overtreffen, maar het boerengebied tussen Guane en Vinales blijkt toch nog indrukwekkender dan de kuststreek. Glooiende heuvels, redelijke lokale wegen met opnieuw die duizenden prachtige amerikaanse bakken, afgewisseld met ossenkarren, paardenbussen, zijspanmotoren, en een onophoudelijke hoeveelheid meelifters in elk dorp, op elke hoek van de straat. El agricultura toont ons Cuba op zijn mooist. Suikerrietvelden, tabaks drogerijen, soms opeens een dessa met terras bouw, en overal die kleine thuisboertjes, die wat proberen bij te verdienen, om te ontstijgen aan die ellendige raciones. Wij laten ons een dag, ieder op een eigen paard, door dit prachtige gebied rondleiden. Na de eerste onzekerheid gaat paardrijden beter, en dat wordt natuurlijk afgestraft. Thea bijt na een verkeerde stap van de knol in het stof, maar staat weer ongeschonden op, en vervolgt de rit. We drinken koffie bij een boerenfamilie, roken een eigenhandig gedraaide sigaar bij een tabaks boertje, en betalen natuurlijk veel te veel voor een bosje van 10 originele bolknakken. Weer later eten we comida criolla op de weg van het ene dorpje naar het andere. Na twee weken fantastisch weer, zowel overdag als ´s nachts, rijden we onder een kletterende regenbui op een namiddag weer op Havana aan om de huurauto in te leveren. Spetteren in het water en spetteren op de wc is het voor de hand liggende vervolg op deze escapades. Dit Cuba is het DDR van de Carribean. Een belevenis op vele gebieden, dat met een paar fotootjes niet is uit te leggen.
-
19 December 2009 - 20:15
Zonnetje:
ik vond het een fijne vakantie! We kunnen het nog! -
19 December 2009 - 21:04
Willem:
Heb ik effe mazzel dat ik iets moest opzoeken over onze kerstreis (München en sneeuw), anders had ik Wannes weer op mijn dak gehad.
Huh, haaiebeet? Doe maar interessant. En @ zonnetje: natuurlijk kunnen jullie het nog. Zo lang je nog niet mega-stokoud bent.... En anders is er altijd nog een cruise ;-(
Heb niks gelezen over lifters, in onze tijd stikte het ervan en was het normaal dat je ze meenam.
Welkom thuis -
20 December 2009 - 08:29
Wannes:
drinken jullie niet te veel? -
20 December 2009 - 17:44
Mariejo:
Heb je nog een bolknak voor me meegenomen? Heerlijk voor onder de kerstboom!
liefs mjo -
03 Januari 2010 - 12:48
Kees:
TOP! Goeie foto's, leuke verhalen van allebei en een zo te horen een lekkere vakantie gehad!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
