Best of Bogor
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
18 April 2011 | Indonesië, Bogor
Als we voor de derde dag op stap gaan, om Bogor en omgeving te verkennen, moeten we eerst even plaats maken voor de president en zijn gevolg. Normaal krioelt het hier op de ringweg van honderden pick-ups, busjes en ander ongeregeld spul waar dan nog eens duizenden scooters en motortjes tussendoor laveren. Maar nu even niet. Minstens 1000 man polisi en militair vertoon legt de hele ring stil en voorafgegaan door tientallen auto's en motors met zwaailichten, zoeft opeens in een soort vacuum een zwart geblindeerde Mercedes met de president voorbij. Daarna barst meteen weer de verkeers klere herrie los, die zo overheersend is op Java.
Bogor ( = Buitenzorg ) was, heeft en is niet veel meer dan een wereldberoemnde botanische tuin. Sinds twee eeuwen staat daar oude teak, mahonie, canary en ander inheems bos te concurreren met tropisch hardhout uit de andere werelddelen. Verder loop ik langs meer dan 400 soorten palmbomen met allerlei geile kunstjes, en langs een orchideeen tuin waar geen einde aan aan komt. Wel aan de apen die hier vroeger bivakkeerden. Te lastig en te opdringerig, dus afgeknald.
Met selamat datang ( welkom ) binnenkomen ... met selamat makan je bord leeg eten .. en met terima kasih dankjewel zeggen, is een groot deel van de dag gevuld. Ontbijten met rijst, mihoen en een lekker sausje, gaat moeiteloos over in de middaghap. Ben benieuwd hoe lang dat ook 's avonds is vol te houden, want met name op het eten in het donker wordt op Java toch stevig geconcurreerd met pizza's en amerikaans junk food.
Gelukkig begrijp ik dat de west-javaanse keuken weer iets geheel anders is dan sundanees, of madurees, om over andere streekkeukens nog maar te zwijgen. Al dat lekkers is te blussen met water, vruchtensap of gewoon grote pinten Bintang Bir. Dat lijkt me wel even genoeg over eten en drinken nietwaar ? Het wordt hoog tijd voor een postkoloniale beschouwing.
Na bijna 50 jaar bevrijding van de bezetter Holland, is er toch nog veel interaktie te proeven. Dat zit vooral in het volgende. Oude zaken ( en de dingen die voorbij gaan ) zijn vooral vanuit Indie in Holland bekend geraakt. Denk aan pisang, aan oerang, aan allerlei eten en het haagse indo sfeertje. Omgekeerd is de vooruitgang vanuit Holland in het hart van Indonesie verweven geraakt. De notaris, de apotek, de supermarkt, technik en ga zo maar door hebben hier moeiteloos hun weg gevonden. Tegelijkertijd is de moderne islamisering hier op hol geslagen. Soekarno petjes, batik hemden en gesluierde dames beheersen het beeld op straat. Oude tanige mannetjes en dito vrouwtjes met veel tempo doeloe worden met veel respect ontzien, maar leggen het af tegen vadsige jongemannen en moderne moslima die met telefoontjes en Ipad's erg modern de tijd vullen.
Wat ik tot nu toe gezien en geproefd heb lijkt in flarden op van alles wat ik in andere voormalige kolonien zag. Oude statige en vervallen villa's, bekend voorkomende termen en bordjes aan de ene kant. Maar de ontwikkeling na de onafhankelijkheid grijpt veel sneller om zich heen dan de nostalgie die wij koesteren met tante Lien en Willem Nijholt.
Armoede lijkt op het eerste gezicht ver weg, maar armoede is in werkelijkheid meer afgedekt dan afwezig. Mannen met fluitjes regelen informeel het verkeer of een parkeerplek, en krijgen overal roepia's toegestopt. De familie van onze gids leeft onder marginale omstandigheden, en het gezin van zijn broer op de kampong idem dito. Voor de aanschaf van een scooter moet je 30 maanden kredit aflossen en voor een bevalling in de dorpskliniek moet je een half miljoen roepia aftikken. En zeg nou zelf, om met je vrouw en 3 kids op je scooter over de ringweg te kunnen scheuren, betekent het dus een schuldenlast van vele miljoenen. Volgens mij is de kop er wel vanaf van deze trip, is de eerste stap wel gezet. Java is niet die mystieke religieuse rust die ik hoopte te treffen, maar het is een dynamisch gekkenhuis waar ik meer van wil proeven. Dat is het volgens mij. De eerste dagen zijn we neergeploft in een wereld van krioelende mensenmassa's in een gigantisch verkeersinfarct, met een moderne samenleving en een marginale informele sector. We gaan morgen de bergen in. Malabar roept !
Bogor ( = Buitenzorg ) was, heeft en is niet veel meer dan een wereldberoemnde botanische tuin. Sinds twee eeuwen staat daar oude teak, mahonie, canary en ander inheems bos te concurreren met tropisch hardhout uit de andere werelddelen. Verder loop ik langs meer dan 400 soorten palmbomen met allerlei geile kunstjes, en langs een orchideeen tuin waar geen einde aan aan komt. Wel aan de apen die hier vroeger bivakkeerden. Te lastig en te opdringerig, dus afgeknald.
Met selamat datang ( welkom ) binnenkomen ... met selamat makan je bord leeg eten .. en met terima kasih dankjewel zeggen, is een groot deel van de dag gevuld. Ontbijten met rijst, mihoen en een lekker sausje, gaat moeiteloos over in de middaghap. Ben benieuwd hoe lang dat ook 's avonds is vol te houden, want met name op het eten in het donker wordt op Java toch stevig geconcurreerd met pizza's en amerikaans junk food.
Gelukkig begrijp ik dat de west-javaanse keuken weer iets geheel anders is dan sundanees, of madurees, om over andere streekkeukens nog maar te zwijgen. Al dat lekkers is te blussen met water, vruchtensap of gewoon grote pinten Bintang Bir. Dat lijkt me wel even genoeg over eten en drinken nietwaar ? Het wordt hoog tijd voor een postkoloniale beschouwing.
Na bijna 50 jaar bevrijding van de bezetter Holland, is er toch nog veel interaktie te proeven. Dat zit vooral in het volgende. Oude zaken ( en de dingen die voorbij gaan ) zijn vooral vanuit Indie in Holland bekend geraakt. Denk aan pisang, aan oerang, aan allerlei eten en het haagse indo sfeertje. Omgekeerd is de vooruitgang vanuit Holland in het hart van Indonesie verweven geraakt. De notaris, de apotek, de supermarkt, technik en ga zo maar door hebben hier moeiteloos hun weg gevonden. Tegelijkertijd is de moderne islamisering hier op hol geslagen. Soekarno petjes, batik hemden en gesluierde dames beheersen het beeld op straat. Oude tanige mannetjes en dito vrouwtjes met veel tempo doeloe worden met veel respect ontzien, maar leggen het af tegen vadsige jongemannen en moderne moslima die met telefoontjes en Ipad's erg modern de tijd vullen.
Wat ik tot nu toe gezien en geproefd heb lijkt in flarden op van alles wat ik in andere voormalige kolonien zag. Oude statige en vervallen villa's, bekend voorkomende termen en bordjes aan de ene kant. Maar de ontwikkeling na de onafhankelijkheid grijpt veel sneller om zich heen dan de nostalgie die wij koesteren met tante Lien en Willem Nijholt.
Armoede lijkt op het eerste gezicht ver weg, maar armoede is in werkelijkheid meer afgedekt dan afwezig. Mannen met fluitjes regelen informeel het verkeer of een parkeerplek, en krijgen overal roepia's toegestopt. De familie van onze gids leeft onder marginale omstandigheden, en het gezin van zijn broer op de kampong idem dito. Voor de aanschaf van een scooter moet je 30 maanden kredit aflossen en voor een bevalling in de dorpskliniek moet je een half miljoen roepia aftikken. En zeg nou zelf, om met je vrouw en 3 kids op je scooter over de ringweg te kunnen scheuren, betekent het dus een schuldenlast van vele miljoenen. Volgens mij is de kop er wel vanaf van deze trip, is de eerste stap wel gezet. Java is niet die mystieke religieuse rust die ik hoopte te treffen, maar het is een dynamisch gekkenhuis waar ik meer van wil proeven. Dat is het volgens mij. De eerste dagen zijn we neergeploft in een wereld van krioelende mensenmassa's in een gigantisch verkeersinfarct, met een moderne samenleving en een marginale informele sector. We gaan morgen de bergen in. Malabar roept !
-
18 April 2011 - 14:27
Toon:
Ben super benieuwd naar de landelijkere gebieden. Dit klink namelijk als een van de exploderende steden als het resultatie van urbanisatie. Ben erg benieuwd of de Ipads en bouwlust land inwaards net zo te voelen en proeven is. Geniet ervan! -
18 April 2011 - 14:36
Wannes:
mmmm malabar!
mag ik het stoere plakplaatje? -
18 April 2011 - 14:37
P4170013:
hahaha. wat een klein piemeltje : P4170013 -
18 April 2011 - 15:05
Peter:
Als je de zelfde route maakt als wij: veel plezier in Palembang. (mooie stad)
Peter -
18 April 2011 - 15:15
Sylvia:
Veel Plezier xx -
18 April 2011 - 15:41
Willem:
Mooie teksten. Je beleeft het zo mee. Blijf schrijven, we kijken er nu alweer naar uit. -
18 April 2011 - 16:12
Gonne Drabbe:
Deze poppenkast hebben wij ook meegemaakt in Bangkok. Ongelooflijk zo snel als de meest drukke straat in no-time absoluut leeg is. Daar gebeurde hetzelfde maar met beige Mercedes ongeveer 10, met iemand van de koninklijke familie! Heb je verslag voorgelezen voor onze moeder(nou nou; ja, ja)
Veel genot en tot je volgende verslag, groet, Gon -
18 April 2011 - 17:23
Mariëlle:
Jullie zien....Ik ben sprakeloos!!!!!! -
18 April 2011 - 17:43
Jeanine:
heel veel plezier op de trip! ben zeker ook benieuwd naar die treinreis terwijl de chaffeur jullie in de auto probeert in te halen. -
19 April 2011 - 11:54
Kees:
tsja, in India was er ook niet veel meer over van de oude kolonialisatiemachten. Ik gok dat we daarvoor een jaartje of 60 te laat zijn. Cool om te lezen hoe indonesie echt is ipv het idee dat we er normaal gesproken van hebben. smaakt de nasi wel hetzelfde? en hebben ze ook kroepoek?
Wel echt een mooie plantenkas trouwens. -
20 April 2011 - 17:26
Tineke:
Nogmaals geniet van je verhalen en mooie foto's . Beleef het helemaal mee goedkooop reizen voor ons en helemaal niet vermoeiend voor mijn skat. -
20 April 2011 - 19:00
Els:
jullie weer ... on the move......! mooi!
-
20 April 2011 - 20:18
Henri:
Hoi saam,
Malabar, dat klinkt als vlak bij Garut, en bij Pangalengang! Mijn vader heeft dat ooit nog eens verdedigd. Het zal 1948 geweest zijn. In het volste vertrouwen dat hij de goede zaak diende: Japan uit Indië! En later tegen allerlei gespuis. Let op de bergpassen! Ik zou het wel eens willen zien.
En ook heerlijk dat je even uit die petrol-lucht , en die drukte bent, van al die, al die, al die brommertjes.
Henri
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
