Mare monti mare

Als je nou je zomervakantie begint met een tripje via Merkelland en het foute Zwitserland naar het zuiden, en je belandt aan de oevers van Der VierwaltstatterSee, waar je een kamer krijgt voor 169 E en een italiaanse pasta met lekkere wijn en een grappa toe voor 120 E, dan ben je toch al gauw ( inclusief vignet) een dikke 300 euro lichter, als je eindelijk via de Gotthard het Bella Italia van Berlusconi in kunt rijden. We landen in La Vesima en krijgen voor auto, tentje en onszelf alles tesamen bijna dertig vierkante meter toegewezen, en schurken ons genoeglijk in tussen 1500 italianen, een spoorlijn, de doorgaande weg van Genua naar Nice en een rotswand met een kiezelstrandje, waar we hutje mutje het plezier van de Bloemenriviera proeven.... meisjes met donkere ogen en strakke buiken, jongens met uitbundige tatoeages, en vooral hun ouders en schoonouders die in eeuwenoude stacaracavans ´s ochtends de wereld bespreken, ´s middags de lunch bereiden en ´s avonds zich in badjas gaan opfrissen, om zich aan de avondmaaltijd te schuiven ter voorbereiding van het Dolce Vita. Tussen al dit moois spot ik een hernieuwde rijpe Sophia Loren. Waar tegelijk de donkere blik van een strenge Anna M. is te bespeuren. De boot van Savona naar Bastia zit weliswaar bomvol, maar voelt na het gezellige kippenhokspektakel op de camping als een oase van rust.
Kamperen onder Bastia, aanschuiven aan de eettafels op het strand, het onthaasten van jezelf, en de eerste laag zonnebruin laten inbakken, is een plezieriger ervaring dan een heel jaar lang intensieve gezondheids- en woonzorg bieden aan de doelgroepen in Almere en Noord Holland. Het echte Corsica zoeken wij op onderweg naar Corte, tijdens een middaglunch met kaas, salades en worsten in Ponte Lecchia, en verder door de bergen naar het zuiden. Er wordt hard gewerkt aan het verbeteren van de slingerende bergweggetjes, en de hoogtepunten van rots of kasteel of meertje onderweg zijn allen bevolkt door flinke mensenmassa´s. Corsica is een eldorado voor sportieve wandelaars. Er zijn tientallen korte en lange, makkelijke en moeilijke wandeltochten uitgezet. Twee lange routes zijn voor liefhebbers zelfs reden om hiernaartoe te komen. De Grande Randonnee 20 loopt van Calvi in het noordwesten dwars over hoge bergpunten en nauwe kloven naar de kust in het zuidoosten. Een andere tocht loopt van de ene zee in het oosten dwars over het eiland naar de grillige westkust, en heet toepasselijke Mare e Monti. Wij pauzeren op de plek waar die twee tochten elkaar kruisen, en concluderen dat wie in augustus meer dan een kilometer gaat wandelen al op pad gaat met een zonnesteek voordat hij hem heeft opgelopen. De vele strandjes en baaitjes langs de kust zijn tijdens het hoogseizoen behoorlijk afgeladen met zonaanbidders en dat maakt onze eigen drang naar fysical exposure toch wat meer bescheiden. Op de blootcamping La Chiappa staan de tenten dicht opeengepakt in het rulle zand tussen de olijfbomen, en kiezen we toch maar voor een bungalowtje type A op een wat rustiger deel van het complex, waar tenminste een gordijntje voor je voordeur de muggen en de nieuwsgierige blikken van de buren buiten houden. Maar een baguette kopen in de kampeerwinkel ( waar laat je het wisselgeld ? ) en met de schemering op de gezamenlijke wifi spot cruisen met blote soortgenoten ( heb jij al contact ? ) is ook wel weer een aparte belevenis. Wie smeuiige details wil horen, of tips voor een verblijf in de nabije toekomst wil weten, die stuurt maar een berichtje naar dit weblog, of een briefje naar Enkhuizen met een voldoende gefrankeerde en aan jezelf geadresseerde envelop, en dan krijg je foto´s en folders retour gestuurd.

Thea en ik belanden toch weer in Pinarellu, waar sinds 1975 en 1994 de tijd niet heeft stil gestaan, en waar het water nog altijd heerlijk blauw is, en de nachten nog immer zwoel zijn. Een paar dagen later onthaasten wij ons aan de golf van Ajaccio, op basis van half pension, en dat brengt mij weer met beide benen terug op aarde. Corsica was vroeger echt een hemel op aarde, en is dat nu wat betreft het weer en het landschap nog steeds, maar je kan het eiland kwa drukte toch beter buiten de italiaanse en de franse schoolvakanties bezoeken dan er middenin. De boot van Ajaccio tuft over een mer calme onder een volle maan naar Toulon en ik verdwijn behaaglijk in de zinderende rust en geuren van de Provence en van de Vaucluse, om plannen te maken voor een zeer bijzondere vakantie planning in de augustus maand van 2012. Houdt deze weblog en de andere moderne sociale media dus strak in de gaten !! ...