no nude pics !

Met nauwkeurige precisie drukt de kleine grijze vrouw een wit plastic leunstoeltje met zijn vier poten in het zand van de kalme blauwe zee. Hooguit anderhalve meter van mij vandaan, laat zij de stoel met zijn poten tot aan zijn enkels in het water staan. Vanaf het strand haalt zij twee zwarte flippers en en een kleine blauwe duikbril, die ze op de zitting achterlaat. Snappen doe ik het niet. Ze loopt met kleine hangbillen, en gezellige bejaardenborsten, weg van de stoel, het strand op. Kort daarop komt ze terug, met aan haar arm een grijze man die minstens een kop groter is. Zijn rechter arm hangt slap langs zijn lijf. Hij moet zijn best doen om met zijn rechter been een stap te maken. De vrouw helpt hem in de plastic stoel, terwijl ze de flippers en de bril van de stoel in haar andere hand heeft genomen. Er volgt een ontroerend tafereel waarbij zij hem de zwemvliezen en bril aantrekt, en voorovergebogen in het italiaans met hem praat. De man knikt, of schudt zijn hoofd. Zij laat de man alleen achter op zijn stoel. Hij kijkt als een machteloze badmeester uit over de blauwe zee. Het lijkt een toneelstuk. Dan stapt de vrouw langs mij heen de zee in. Zij draagt nu ook zwemvliezen en heeft een badmuts op. Zij loopt langs de man in de stoel en als haar hangbillen onder de waterlijn verdwijnen draait ze zich om, roept ' Veni' naar haar man. Hij laat zich uit de stoel voorover vallen en zwemt met een soort soepele hondenslag de zee in. De lege stoel blijft met zijn poten tot de enkels in het water uitkijken over de zee. Na een half uur komen ze weer samen in de richting van de stoel aan zwemmen. De man blijft als een aangespoelde potvis geduldig bij de stoel dobberen, terwijl de vrouw snel haar flippers uit doet. Omstanders bieden hulp aan, maar voordat zij wil of kan antwoorden, zwiept zij, een kop kleiner, haar man met een arm onder zijn oksel, soepel terug in de plastic stoel. Dan buigt zij zich weer voorover en spreekt in zijn oor, doet tegelijkertijd haar badmuts en zijn flippers af. Een applaus van de strandgasten zou een passende afsluiting van dit mooie tafereel zijn. Maar naturisten klappen niet.

De standaard naaktloper beweegt zich slenterend voort over het park, het strand, en tussen de huisjes, het zwembad, en de bars en restaurants. Meestal op pastel gekleurde crocs, en met een wit of juist een fel gekleurd petje op. Zo'n petje met een klep als van petje op petje af. Tussen crocs en petje is de huid egaal diepbruin gekleurd. Ruggen en schaamstreek zijn bij dit type NL-er doorgaans geheel geschoren. Alleen bij het bukken, dat vaak en veel schaamteloos wordt gedaan, is een witte bilplooi zichtbaar. Vers gearriveerde NL-ers zijn moeiteloos herkenbaar. Aan de lap over de schouder, of aan hun loopje, hun blik, of in ieder geval, aan hun witte band over billen en voorbips. Binnen een dag transformeren zij van startende witbillen naar de rood-wit-bruin gekleurde meerderheid van bezoekers van La Chiappa. Met deze mensen ontstaat al snel bekendheid en herkenning, een voorzichtige groet, een praatje, of weet ik wat nog meer. Zelf hoor ik meer bij de wannabe-NL-ers. Ik beweeg soepel van hot naar her, blus mezelf elk uur af in zee, bespied vanaf een ligbed aan het zwembad de andere mensen, en evalueer aan het eind van de dag in woord en daad alle indrukken van die dag.

Als een meisje van 6 jaar staat Thea met haar handen voor haar mond en gebogen ellebogen voor haar borst tegenover mij op het flonder. We zijn vanaf het strandje een dikke honderd meter de zee ingezwommen. Daar dobbert, net buiten de boeien waar ook kleine bootjes, of hie ha hoeters met hun waterscooters kunnen aanhaken, een grote kunststof flonder op grote drijvers in de hardblauwe zee. Thea met opgetrokken schouders druipt uit met een natte haarknot op haar hoofd, en kijkt over de rand van het flonder in de diepte, waar honderden dorada's, zwartsnuiten, sardines en andere vissen vanuit de luwte van het flonder de komende en gaande zwemmers begeleiden. Ze durft niet meer terug de zee in. De vissen zijn talrijk, en vooral veel te groot naar haar zin. Prachtig. Pas als een oude baas met bril en snorkel met wat brood hele scholen vissen naar zich toe lokt, laat zij haar bruine billen van het trapje af in zee zakken, en zwemt met grote krachtige Naomi Kromo zwemslagen op het strand af.

NL-ers blijken net gewone mensen. De meeste dan. De oudere stellen zoals wij lijken in de meerderheid. Meestal van duitse of italiaanse afkomst. Dan zijn er gezinnen. Met kale kinderjongens en kale kindermeisjes. Ontluikende borsten zijn business als usual, maar pubers zijn maar schaars vertegenwoordigd, of ogen diepongelukkig, als ze verplicht met schaamteloze ouders mee zijn op vakantie. In de brochure vooraf, en bij binnenkomst in het kamp, worden de huisregels overhandigd, maar op het terrein zelf blijken regels geheel overbodig. Alles regelt zichzelf op een prettige en informele manier. De meeste mensen dragen in het winkeltje of op terrassen waar wordt gegeten of gedronken, een minimaal kledingstuk, zoals het advies luidt, maar als men dat laat, ook prima. Bloot jeu de boulen is natuurlijk standaard, bloot tennissen met witte sokken en schoenen, en een wit tennisshirt waaronder een zwetend scrotum meezwoegt van net naar baseline, blijft voor mij lachwekkend, ook nog in de tweede set. Fietsen in je blote kont op het zadel van een vouwfiets is ook zoiets. Waarom toch ? Naast oudere stellen en gezinnen zijn er natuurlijk homo en lesbo stellen. Meestal strategisch naast elkaar in ligstoelen opgesteld, met identieke raar gekleurde strohoedjes, meestal ook onderscheidbaar als de dikke en de dunne, of als de oude rijke en als de dunne klaploper, of als stel waarbij de een herkenbaar is als bleke zwetende ervaringsdeskundige en de ander als bruine tattoe jonge god. Hippe hetero stellen zijn duidelijk in de minderheid, en zijn tegelijkertijd de krenten in de pap als het gaat om de kans op mogelijk risico overschrijdend gedrag. Dit alles voegt en flaneert op een ontspannen wijze door elkaar heen. Het ultieme voordeel van een weekje Chiappa is de ruimte, de rust, de goddelijke baaitjes en de terrasjes direkt aan zee, met gezellig gebabbel, fijne serveersters, en dagelijks wisselende middag en avond suggestions van de chef, die maximaal 15 euro de neus kosten. De dagen vliegen zo voorbij. Omdat wij in de winkel een kant en klaar BBQ setje en twee vleesspiesen hebben gekocht, eten wij een keer niet in het restaurant, maar beleven een mooie zonsondergang vanaf een rots met een egen vuurtje, koude wijn, en een nagloeiende huid van weer een dag met veel zon.

Op de voorlaatste namiddag van onze week La Chiappa word ik vanaf diezelfde rots aangenaam vemaakt met een voorstelling van twee waternymfen. In een dalende zon smeren zij zichzelf en elkaar in met dikke witte zeep. Het lijkt scrubzeep, en de bewegingen laten brede witte banen achter op twee mooie strakke bruine meiden lichamen, alsof die banen door onbekende handen getrokken zijn. Zij laten de zeep intrekken door zich op de rots te laten drogen, en spoelen de zeep weg na een ongewikkelde klauterpartij over de rotsen in de zee. Net als voor alle zaken geldt ook nu weer de erecode no nude pics. Er worden sowieso weinig of geen foto's gemaakt door alle bezoekers. Soms wordt vanuit een mobieltje een snelle kiek geschoten, maar dat is het wel zo'n beetje. Als zij na het opdrogen, weer deels gekleed, en met een zonnehoedje op, langs mijn rots omhoog klimmen en in het park oplossen, kompliteer ik de brutaalste van de twee met de voorstelling, en krijg ik een dikke glimlach met een knipoog als toegift retour.

Op een donderdagmorgen maken wij de koelkast leeg, leveren de sleutel in, en rijden via een omweg over de mooiste wegen van Corsica van Porto Vecchio naar Ile Rousse, waar de nachtboot wacht om ons weer naar Nice te varen. Een weekje Chiappa in eind augustus kan ik mezelf of iedereen verkopen als een weekje paradijs. En dan nog 'ns wat. Als dit stukje je te toch iets te lang was, lees het dan nog eens, of klik dit weblog wat vaker aan, maak anderen er alert op. Ik nader de 100.000 hits op mijn blog en zie er naar uit over die drempel te stappen ...