Y ahora volvemos a España

De laatste dagen in Tavira verlopen in landerigheid. Misschien is landerigheid wel de essentie van overwinteren. Overheerst landerigheid ook bij de langer wonende ‘well to do’ buitenlanders, die hier 10 jaar van hun werkzame leven invullen of van hun pensioen genieten ? Ik denk het wel. Er zijn voor goed opgeleide Europeanen in die categorieën hele fijne tax regelingen zoals de NHR, en je profiteert sowieso. Toen zij hier kwamen, op zoek naar een goedkoop huis of om een stuk grond te kopen. Nu ze ouder zijn blijven ze grijnzen als de zon schijnt en als ze Sagres bier drinken. In de Algarve is de huizenmarkt ontploft en barst het van de makelaars. Zo kom ik na twee weken rondkijken, snuffelen, lezen en oude stadjes bezoeken en een intensieve mens studie tot deze conclusies.

Veel huur appartementen die aan buitenlanders worden aangeboden komen uit het bezit van de lokale families. Privé woningen zijn in bezit van Engelse Brexit critics die zelf voor een exit uit hun vaderland hebben gekozen. Startende Portugezen hebben hier met de huidige woningprijzen (van een half tot ver over het miljoen) geen kans.

Winkelen in de buurtsuper en het openbaar vervoer is spotgoedkoop maar luxe zaken en uit eten en overnachten is best aan de prijs. Knellende verhoudingen. Slenterende oude echtparen met stokken in grote campers aan de randen van de mooie stadjes, spiedend op menukaarten aan de straatkant. Zij moeten elke dag de keus maken uit zelf koken of gaan we uit eten.

De natuur is afgegrensd in parken, met in wikiloc aangegeven trails en met basale openbare faciliteiten, waar precies die groep op af komt die dat leuk vindt. De heffing van tolweggeld op de snelwegen is voor toeristen in De Algarve gestopt …. vreemde keuze toch ? Langs oude geiten paadjes over de kliffen worden nu lelijke houten rolstoel toegankelijke hike dingen aangelegd. Ook leuk voor portugese gezinnen op zondagmiddag, toch ?

Over de vergelijking tussen de beide landen om te wonen, en waar dan, en permanent, of een paar maanden, daar moet ik nog even over nadenken. Wat taal en tapas betreft wint Spanje het van Portugal. Wonen tijdens hartje zomer in Spanje maakt overwinteren ergens in Latijns Amerika logisch, toch ?

Vandaag voor de derde keer een dagtripje naar het strand en de kwelders van Santa Luzia. Zoeken naar kameleons, voeten in de zee, lunchen in de middagzon, overwinteren op zijn best.

Morgen sluiten we dit hoofdstuk in Tavira af en dan doen we nog een dikke week Spanje voor we huiswaarts gaan. Tot dan.