Hot Tom Price
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
04 November 2008 | Australië, Tom Price
Mijn tweede werkplek ligt juist ten noorden van de Steenbokskeerkring. Het stadje is eigenlijk niets meer en niets minder dan het hart van de mijnindustrie van ijzer en fosfor. Rio Tinto ( voorheen Kaiser Steel ) is de multinational die hier ALLES bepaalt. Volgens mij gaat een Lucky Luke strip over het leven, waarin ik nu verzeild ben geraakt. Als je in de meer dan voortreffelijke supermarkt voor 30 dollar koopt, of voor hetzelfde bedrag alcohol shopt in Liquorland, dan krijg je 4 ct korting op een liter benzine bij het Rio Tinto gas station. Het beroemde schilderij van Hopper bestaat hier echt, inclusief de droge, warme, zwoele weemoedigheid, dat het doek zo mysterieus maakt. Overdag bezoeken een paar bussen ( Western-X-posure Maarten !) of wicked campers ( Daan !) dit stadje op weg naar Karijini NP, en 's avonds ben ik hier onder ons met meer permanente werknemers, en vooral met invliegende en uitvliegende mijnwerkers. Wij wonen in geschakelde bungalows, met TV, met prima sanitair en airco, en verdienen hier ons geld. Ik vind het geweldig om dit mee te maken. Het klimaat is heerlijk. Bijna 40 graden maar zo gortdroog dat het prima te werken is. Het ziekenhuis en het health centre zijn natuurlijk ook eigendom van Rio Tinto, net als de bungalow waarin ik woon. Uit mijn keukenraam kijk ik uit naar Mount Nameless. De hoogste berg van heel West Australie (1128 mtr) heeft geen naam omdat de eerste multinational die hier naar vroeg, er geen antwoord op kreeg. Daar kunnen Mary Servaes en Jan Keijzer nog wat van leren !
Als vanwege de bezorgde reacties over mijn nalatige kookgewoonte ( waarvoor dank ) ben ik van schrik een paar dagen zelf gaan koken. Ik kan het wel ( hoor Loes ) maar vindt het veel leuker om in de mensa van Windawarrie met de locals aan te schuiven aan het lopend buffet. Hoewel ik dus zelf niet kook, kijk ik graag naar een kookprogramma op TV. The hairy bikers gaat over twee dikke zwaarbehaarde koks die op hun motors door het midden-oosten reizen op zoek naar lekker eten. Zij maken dolmen onder de fallusrotsen van Cappadoccie, laten zich kreunend masseren, en koken een stoofschotel op een dorpsplein in Syrie, omringd door straatschoffies, die dezelfde schotel van hun eigen moeder toch lekkerder vinden. Kopen die serie Johnny ! Voor de rest is de televisie hier een armoedige zaak. Journaals die zich eindeloos herhalen, cricketwedstrijden die eindeloos duren en veel pulp als australian Idols en veel lompe sport- en spelprogramma's met veel motors, hard vallen, modder en andere narigheid en toch nog hun tanden wit weten te houden.
Tot vorige maand zaten hier drie vrouwelijke huisartsen, maar omdat Sue is opgestapt, konden Sheryll ( groeten aan Lia ) en Joanna wel een extra hulpdokter gebruiken. Het is inderdaad aanpakken hier, en de komende maand heb ik maar twee weekends vrij, en die heb ik nodig ook.
Een antwoord op de vraag waar het tenslotte allemaal om gaat ( Zijn Australiers leuk ? ) is het cliche dat er hufters bij zitten, en ook veel aardige, maar generaliserend zijn ze allemaal conservatief. Dat blijkt uit hun verleden ( aboriginals ) en uit hun toekomstverwachting ( toch maar McCain ). Australie beschouwt Bali en de West Pacific islands als haar achtertuin. Voor een paar honderd dollar kun je een weekje in een resort doen alsof je Brad Pitt bent. De uitvoering van de doodstraf voor de Bali bombers zien australiers als volkomen terecht, maar dat het tijdstip van de uitvoering zo vaag blijft, dat is toch wel erg hinderlijk, om dat weekje Brad-Pitt-gevoel goed te kunnen plannen.
Vandaag is een belangrijke dag voor Australie, voor Amerika en voor de rest van de wereld. Dit enorme land ligt vanmiddag een paar uur plat omdat 20 paarden gaan strijden om de Melbourne Cup. Vet gokken en veel drinken. Harddraverijdag op zijn australisch zeg maar. Na een dikke maand onderweg kan ik zeggen dat ozzies niet bereid zijn af te wijken van wat ik maar even de australian standard noem. Meer respect en tolerantie naar aboriginals en balinezen zou weldadig zijn. Misschien is het wel net zo erg als in Europa en de rest van de westerse wereld. Maar het eigen volk eerst virus lijkt hier nog wel beter te gedijen dan bij ons. Internationalisering en integratie zijn de thema's die islamisering en internet (als belangrijkste ontwikkelingen ) een plek moeten geven. Dit is nodig om prettig met veel mensen op een kleine planeet te kunnen leven. Misschien dat Amerika vandaag een stap in die richting durft te nemen, door massaal op Obama te gaan stemmen.
Als vanwege de bezorgde reacties over mijn nalatige kookgewoonte ( waarvoor dank ) ben ik van schrik een paar dagen zelf gaan koken. Ik kan het wel ( hoor Loes ) maar vindt het veel leuker om in de mensa van Windawarrie met de locals aan te schuiven aan het lopend buffet. Hoewel ik dus zelf niet kook, kijk ik graag naar een kookprogramma op TV. The hairy bikers gaat over twee dikke zwaarbehaarde koks die op hun motors door het midden-oosten reizen op zoek naar lekker eten. Zij maken dolmen onder de fallusrotsen van Cappadoccie, laten zich kreunend masseren, en koken een stoofschotel op een dorpsplein in Syrie, omringd door straatschoffies, die dezelfde schotel van hun eigen moeder toch lekkerder vinden. Kopen die serie Johnny ! Voor de rest is de televisie hier een armoedige zaak. Journaals die zich eindeloos herhalen, cricketwedstrijden die eindeloos duren en veel pulp als australian Idols en veel lompe sport- en spelprogramma's met veel motors, hard vallen, modder en andere narigheid en toch nog hun tanden wit weten te houden.
Tot vorige maand zaten hier drie vrouwelijke huisartsen, maar omdat Sue is opgestapt, konden Sheryll ( groeten aan Lia ) en Joanna wel een extra hulpdokter gebruiken. Het is inderdaad aanpakken hier, en de komende maand heb ik maar twee weekends vrij, en die heb ik nodig ook.
Een antwoord op de vraag waar het tenslotte allemaal om gaat ( Zijn Australiers leuk ? ) is het cliche dat er hufters bij zitten, en ook veel aardige, maar generaliserend zijn ze allemaal conservatief. Dat blijkt uit hun verleden ( aboriginals ) en uit hun toekomstverwachting ( toch maar McCain ). Australie beschouwt Bali en de West Pacific islands als haar achtertuin. Voor een paar honderd dollar kun je een weekje in een resort doen alsof je Brad Pitt bent. De uitvoering van de doodstraf voor de Bali bombers zien australiers als volkomen terecht, maar dat het tijdstip van de uitvoering zo vaag blijft, dat is toch wel erg hinderlijk, om dat weekje Brad-Pitt-gevoel goed te kunnen plannen.
Vandaag is een belangrijke dag voor Australie, voor Amerika en voor de rest van de wereld. Dit enorme land ligt vanmiddag een paar uur plat omdat 20 paarden gaan strijden om de Melbourne Cup. Vet gokken en veel drinken. Harddraverijdag op zijn australisch zeg maar. Na een dikke maand onderweg kan ik zeggen dat ozzies niet bereid zijn af te wijken van wat ik maar even de australian standard noem. Meer respect en tolerantie naar aboriginals en balinezen zou weldadig zijn. Misschien is het wel net zo erg als in Europa en de rest van de westerse wereld. Maar het eigen volk eerst virus lijkt hier nog wel beter te gedijen dan bij ons. Internationalisering en integratie zijn de thema's die islamisering en internet (als belangrijkste ontwikkelingen ) een plek moeten geven. Dit is nodig om prettig met veel mensen op een kleine planeet te kunnen leven. Misschien dat Amerika vandaag een stap in die richting durft te nemen, door massaal op Obama te gaan stemmen.
-
04 November 2008 - 07:19
Toon:
Hey Paul!
Wat ik heb gelezen over de geschiedenis van australie is dat de engelse kwamen en vonden dat zij beschaving kwamen brengen (net zoals ze dat bij zoveel andere kononien van de common wealth deden, i.e. witte handschoentjes in kenya). Intressant om te lezen dat dit nog niet helemaal gesleten is. Verder zie ik inderdaad billy de kid en -mijn persoonlijke favoriet- Phil IJzerdraad langs jouw ge-aircode trailer bewegen. Wij duimen mee voor Obama en dan weten we over ongeveer een dag wie de volgende oorlog (zuid afghanistan, noord pakistan) gaat beginnen.
Hou je taai!
XXX
Toon -
05 November 2008 - 11:27
Wannes:
Wat een fantastische fotos! Don Paulo. -
05 November 2008 - 11:41
Willem :
Hey Paul,
Vanaf een stinkend heet en dampend Sint Maarten effe een berichtje. Wat een andere warmte hier dan bij jou. Vonden we daar ook heerlijk, 40 graden en geen centje last. Hier staat klussen gelijk aan aquajoggen. Maar we blijven de uitdroging de baas, no worries. Je hebt Melbourne Cup in stijl gevierd. Blijf je wel bij Wittenoom vandaan, nu je ook al dikke sigaren rookt? Ik neem aan dat je het fenomeen Wittenoom kent en anders weten ze het daar wel.
Ik ga weer wat doen, we zijn de keuken aan het uitbouwen om ruimte te maken voor de nieuwe.
Hou ons op de hoogte, werkze,
Willem en Ageeth -
05 November 2008 - 13:48
Henri:
De Melbourne cup stond hier ook in de krant, een liplengte verschil voor de winnaar. Globalisering. En we hebben hier wel de wave uit de kast gehaald, na de victorie van Obama, daar wordt de wereld niet slechter van.
Veel plezier met je witte jasje, je natje en je droogje. Henri -
05 November 2008 - 17:27
Martin:
Attent en leuk Paul zo'n verjaardagskaart. Ik zal vrijdag, dan ben ik jarig, toch maar alle olijven opeten, want jij bent er ook al aan begonnen. Ziet er gezond uit met die tomaten en geitenkaas. Vorige week verloren van Peter Deen tijdens zo'n spelletje waar we altijd mee eindigen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Volgende keer een andere vervanger regelen.
Vanavond revanche! -
05 November 2008 - 19:17
Henkie:
Die verkiezingen in Amerika: Een grote stap voor Obama, een kleine stap voor de mensheid (als we niet al struikelen).
Mooie foto's van jouw belevenissen en de introspectie die ermee gepaard gaat is een goudklompje waard! Tot gauw. -
06 November 2008 - 10:14
Kees:
Ha Paul,
het blijft leuk om te realiseren dat je daar ver weg zit in een geheel andere omgeving maar wel dezelfde persoon blijft. Dus ik geniet van de verhaaltjes en ook van het commentaar van je vrienden en familie! Ik wacht nog steeds op een steve irwin kaki-safari pak (een mijnwerkers pak kan er ook mee door). Hier is het serieuze herfst, ik heb ook alle kleren gewassen na 6 maanden uit een rugzak leven en nu gezellig bij moeders studeren, wennen maar leuk! hou je taai. -
06 November 2008 - 12:05
Marieke:
Ha die Paul,
Zo willen je kleren wel drogen denk ik..;) Kun je het een beetje aan met al die vrouwen om je heen? Niet zo zeuren over de tv hoor! Dat is gewoon hetzelfde als in Nederland. Pak een goed boek! ;) Ik ben overigens de eerste keer gezakt voor mijn rijbewijs.. De 20ste van november ga ik het nog eens proberen. Werkse en geniet van dat kleine beetje vrije tijd!
Liefs, Marieke.. -
08 November 2008 - 14:13
Adrine:
Geweldige verhalen een echt grotejongensboek.
Zoek een uitgever en laat je nomineren gelijk bij het ondertekenen van je contract, dwing je een nominatie af voor de AKO literatuurprijs want daar valt dit zeker onder
Ik meen een Livingstone in je te herkennen I presume.
SOME PEOPLE,IF THEY CANNOT THINK OF A SPECIFIC ENGLISCH WORD,JUST MAKE THEIR OWN.
THEY TAKE A DUTCH WORD AND ORDINARY OUTSPEAK IT IN AN ENGLISH MANNER,IT IS ME WHAT ALTHOUGH THIS IS AN INTERESTING CONSTATATION,I BELIEVE THIS IS LARRY COOK.
I KNOW SURE THAT SOME PEOPLE UMARM THIS IDEA,BUT I SUGGEST THAT YOU SHOULD BETTER STIPPLE IT OUT.AFTER ALL WE ALWAYS GET OUR SIN TOO.INMIDDLES GIVES YOU AN EXECELLENT HOLDFAST
THEREFORE,I DISTENTIATE MYSEL FROM THIS.
BYE BYE -
09 November 2008 - 20:30
Peter:
Hoi Paul,
Het bevalt je zeker goed daar down under, dacht werkelijk even dat ik Anton Heijboer met zijn vrouwen schaar op de foto meende te herkennen.
Ben afgelopen vrijdag even bij Martin op verjaardag geweest je stoel was nog vrij, dus maar even de voor jouw gereserveerde fles wijn leeg gedronken. Henk was ook van de partij, na nieuwe ballen heeft hij een ingreep laten plegen om zijn benen in topconditie te brengen voor de aankomende trainingen, het zal (zoals je ongetwijfeld in het stukje van Martin hebt kunnen lezen) een zwaar seizoen worden voor de jongens nu jij niet meespeelt.
Ik heb begrepen dat ook Bregje en Thea met sprongen vooruit gaan met hun tennistechniek dus zal de zondagmorgen qua tennis zeker niet meer zo zijn zoals voor je vertrek.
Het is leuk om je belevenissen in woord en fotografisch te kunnen volgen,
gr vanuit Enkhuizen
-
12 November 2008 - 19:25
Edith:
Hoi Paul,
Met plezier lees ik je verhalen en ik word steeds nieuwsgieriger. Hoe is het daar nu om als huisarts te werken.Lopen ze de deur bij je plat of dokteren ze zelf langer. De vrouwelijke artsen zijn daar dus ook al in opmars.Jammer dat ze geen "hollandse" assistente konden gebruiken. Geniet van alles en hou je haaks.
Groetjes van Joop.
Edith -
13 November 2008 - 21:44
Thea:
zit nu de foto's pas goed te bekijken maar die flametree ziet er formidabel uit. Nostalgia!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
