……. don’t be cruel …….

Over Memphis kan ik kort zijn.

Er wordt veel over gezegd en veel over geschreven,

maar in feite stelt het niet zo veel voor.

Dat geldt voor de stad, en voor de voetballer.

De Mississippi Memphis kijkt over het water naar Arkansas.

Naar het zuiden kijkt het via Graceland naar De Delta.

Downtown Memphis is beroemd om Beale Street.

Aaneengesloten vervallen gevels, een stuk of twintig bars.

Soms achter een gevel iets van een Biergarten.

Topper van Beale Street is een oud warenhuis.

Een Winkel van Sinkel, met de naam A. Schwab.

Een mijl verder, op een hoekje, de Sun Records Studio.

Het million dollar quartet:

Carl Perkins, Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash.

Een sessie in december 1956, ik was net een half jaar oud

Weer twee mijl verder Graceland.

Gekocht door Elvis voor zijn ouders.

Toen hij 22 jaar oud was.

En al wereldberoemd.

In het Graceland van nu is geen plek voor smetjes.

Nergens Colonel Parker, een bijrolletje voor Priscilla.

De grootste en duurste tourist trap die ik ooit bezocht.

Sla Memphis maar gewoon over, en als het toch moet,

slaap dan niet in Graceland, maar in The Peabody.

Teleurgesteld rijden we van the Grave naar the Cradle.

Het geboortehuisje van Elvis in Tupelo.

Donateurs en fans hebben het huisje gerenoveerd,

hebben het kerkje waar Elvis gospels zong erbij gezet.

Een film over de 13 jaar dat Elvis in Tupelo woonde, voordat hij met vader en moeder naar de stad ging.

Het provincie stadje Tupelo, op 2 uur rijden,

beroemd van de honing waar Van Morrison over zingt,

is een prettige oase van rust, en ruiken aan de Blues.

Morgen gaat de road trip weer verder,

langs katoenvelden,

langs de oevers van de Mississippi,

met overal Blues.