….. daar sloeg mijn hartje op hol …..

In de grotwoning naast ons (nummer 39) woont een engels stel en hun hondje Daisy. Al 28 jaar, het hondje korter natuurlijk. “Full grown kids, they live outdoors”. Grappige mensen, ze zijn hun eigen land ontgroeid vanwege het land en het gedoe. Hun huis is twee keer breder, heeft wel ramen en is beter ingedeeld dan ons grotje. Ze slapen helemaal boven en kijken vanuit bed door een grote schuifpui de vallei in. Hun woonlaag zit op de tussenverdieping. Well done. Thea heeft ondertussen het feedback formulier van ons verblijf in de grotwoning ingevuld en ingestuurd. Geen idee hoe het geluid van een tamtam zich vanuit een grotwoning verspreid. Wel van belang want we zitten deze dagen in het staartje van de ‘hollandse week.’

Tijdens het weekend hadden we een sjiek stel uit Scheveningen over de vloer voor een yuppenlunch in Santiago’s Kitchen, home cooking, bestierd door Nathalie en haar crew. Zonnehoeden op, koele rosado, grote gamba’s op een bedje van noodles, chimmichurrie pollo en mooie gesprekken over de kunst van het overwinteren aan de kust. Aan de Costa del Sol. Daar sloeg mijn hartje op hol. Gisteren een toffe dag met twee hollandse dorpsgenoten, een soort van B[e-38]B vol liefde, over de kunst van het overwinteren in een camper. Een zelfgemaakte stoofpot in de grot, de volgende dag met de bus naar Malaga, naar lekkere desnudos, en veel werk van Joaquim Sorolla, in het museum van Carmen Thyssen, met aansluitend een menu del dia op het zonnige Mercedplein. Met Pablo op de foto, mooi stil zitten.

Vandaag nog veel meer zon. Op zoek naar de flat van dorpsgenoot Elize, aan de rand van Vwendjierola. Op zoek naar Johnny Rep, naar makelaar Jacco en naar de Zangeres zonder Naam. Een belevenis. Mannen van mijn leeftijd, tot veel ouder, in haltershirts en in T-shirts, met opdrukken als Mr. Noodles en met amerikaanse power talk, met getatoueerde armen en bleke benen in sportbroeken en bermuda’s. Dames met gekleurd haar, dat weer door de zon ontkleurd is. Veel dames die mevrouw Rep zouden kunnen zijn, maar ook dames die zich hebben verschanst in elektrisch aangedreven hulpvoertuigen. Langs de brede boulevard liggen stroken voor wandelaars, fietsen, en gemotoriseerd verkeer. De sfeer is chill, beetje koffie, ochtendbiertje op tafel bij de ervaren overwinteraars, en halverwege de middag met een kleine omweg de berg op, naar Mijas. Pareltje van een pueblo blanco, halverwege Fuengirola en Alhaurin.

Mooie afsluiting van de hollandse week, koelkast leeg maken, boeken weer in de schoenendoos, kleren op stapeltjes en de koffers vast openslaan, morgen op weg naar nieuwe avonturen, weg van de Costa del Sol, dan maar geen hartje [e-2764]️ op hol.