veertje !

Toen Henk vandaag met mij tot de conclusie kwam, dat ik wel weer zelf verder kon, was dat net zo wonderlijk als de vaststelling van een paar maanden geleden, dat allerlei zaken en de bijbehorende emoties met mij op de loop gingen, in plaats van andersom.

De bouwproblemen op het werk zijn nog niet opgelost. Het pand staat aardig in de steigers, en alle bouwvakkers werken hard, en tussendoor zijn er slechts veel te korte schafttijden om een goed werkoverleg mogelijk te maken. We zijn hard bezig de ergste rommel op te ruimen. Het is wachten op een wisseling van de wacht. ´Now Under New Management´ as soon as possible. We gaan als Zephyr, centrum voor wonen, zorg en welzijn, nog een hele spannende tijd tegemoet.

Op Texel vierde ik met wat dierbaren mijn 55e verjaardag. Dat viel best mee. Ouder worden is best leuk. We hebben veel gepraat over het werk en het werkplezier van iedereen. Hoe we daar in staan. Wat ons nog te wachten staat. Hoe we dat optimaal kunnnen invullen. Het ging nauwelijks over vroeger, of toch wel? De problemen die we nu hebben zijn daar een erfenis van. Net als de intro´s van het oude Top 40 spel dat we speelden. Het was mooi om elkaar weer eens wat langer te voelen en te bevragen, en het was fijn om weer op Texel te zijn.

Terug naar de Henken. Die van Dekker werd 70 jaar en dat vierden we in een Thais restaurant in Alkmaar. Die van de Breedstraat is alweer een jaar dood, en dat herdachten velen, ieder op zijn eigen manier. Van mijn eigen goeroe Henk heb ik vandaag afscheid genomen. Hij heeft me geholpen dichter bij mijn gevoel te komen, het pantser brozer te maken, het werk te nuanceren, persoonlijke relaties te verdiepen, het moment van nu intenser te beleven en de toekomst zonniger tegemoet te treden. Het klinkt als een compliment aan hem, maar ik begrijp dat ik het zelf ben die die veer in mijn reet verdien. Dat kriebelt soms wel een beetje. Wat zou ik zijn zonder mijn lieve vrouw en zonder kinderen die me blij maken? Kan het niet wensen en ook niet bevatten. Vind dat thema tegelijkertijd een spannende en een beangstigende gedachte. Ik zit in een periode van markeringen, Maar dan zonder breuklijnen. Geen hoofdstukken om af te sluiten en geen nieuwe om aan te beginnen. Het boek bladzijde voor bladzijde proeven is een betere omschrijving. De pagina´s smaken dit voorjaar wat anders dan voorheen. Ik ben nieuwsgierig naar de rest van mijn boek. Lees mee, zou ik zeggen, en proef de bladzijden ....